castaway [ˈkɑ:stəweɪ] n.

1. ахвя́ра караблекрушэ́ння (той, хто пацярпеў караблекрушэнне і даплыў да бязлюднага вострава)

2. занядба́ны, адры́нуты чалаве́к; выгна́ннік; выгна́нніца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)