гале́ра, ‑ы, ж.

Вялікае драўлянае мнагавёсельнае ваеннае судна (да пачатку 19 ст.).

[Іт. galera.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брыг, ‑а, м.

Двухмачтавае паруснае судна 18–19 ст., ваеннае або гандлёвае.

[Анг. brig.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асто́йлівасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць судна захоўваць раўнавагу пры плаванні. Астойлівасць карабля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адплыццё, ‑я, н.

Адыход (судна) ад берага; выхад у плаванне. Адплыццё парахода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

курсо́граф, ‑а, м.

Спец. Навігацыйны прыбор для аўтаматычнага запісу курсу карабля (судна).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марахо́днасць, ‑і, ж.

Сукупнасць мараходных якасцей судна; прыгоднасць да мараплавання. Мараходнасць карабля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многатана́жны, ‑ая, ‑ае.

Спец. З вялікім танажом (пра вагон, судна і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́бніца, ‑ы, ж.

1. Прамысловае рыбалоўнае судна.

2. Разм. Жан. да рыбнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сеткапад’ёмнік, ‑а, м.

Судна, аснашчанае спецыяльнымі машынамі для пад’ёму сетак і невадаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́тэр, ‑а, м.

Лёгкае быстраходнае спартыўнае судна з падвесным рухавіком; разнавіднасць, глісера.

[Англ. scooter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)