фордэві́нд, ‑у,
1. Спадарожны вецер, што дзьме ў карму.
2. Ход судна па ветры, што дзьме ў карму.
3. Паварот паруснага судна носам па ветры.
[Гал. voordewind.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фордэві́нд, ‑у,
1. Спадарожны вецер, што дзьме ў карму.
2. Ход судна па ветры, што дзьме ў карму.
3. Паварот паруснага судна носам па ветры.
[Гал. voordewind.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)