ця́га ж.
1. в разн. знач. тя́га;
электры́чная ц. — электри́ческая тя́га;
ко́нная ц. — ко́нная тя́га;
механі́чная ц. — механи́ческая тя́га;
у пе́чы мо́цная ц. — в пе́чи́ си́льная тя́га;
слу́жба ця́гі — ж.-д. слу́жба тя́ги;
2. (склонность к чему-л.) тя́га, влече́ние ср., тяготе́ние ср., пристра́стие ср., страсть;
ц. да му́зыкі — тя́га (влече́ние, тяготе́ние, пристра́стие, страсть) к му́зыке
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
obsługa
ж.
1. абслугоўване;
2. абслуговы персанал; служба; сэрвіс;
obsługa naziemna — наземная служба;
obsługa hotelowa — персанал гатэля;
obsługa własna — ад уласнага карэспандэнта;
3. вайск. прыслуга, разлік;
obsługa działa — гарматная прыслуга, гарматны разлік
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Сервіту́т, сарвіту́т, сурвіту́т ‘зямля, купленая сялянамі для агульнага карыстання; паша на панскіх угоддзях’ (Сл. ПЗБ), сервіту́т, сербіту́т, сіверту́т ‘тс’ (Сл. Брэс., ЛА), сервіту́т ‘абмежаванае права карыстацца чужой маёмасцю’ (ТСБМ), ст.-бел. сервитутъ ‘тс’ (Ст.-бел. лексікон). З лац. servitus, servitutis ‘павіннасць’, што да servitium ‘паслуга, служба’ < servīre ‘служыць’, servus ‘слуга’. Магчыма, праз польскае пасрэдніцтва, параўн. servitut ‘вызначанае права карыстання чужой маёмасцю; права пашы на панскім лузе’ (Станкевіч, Лексіка, 118; Варш. сл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
intelligence
[ɪnˈtelɪdʒəns]
n.
1) ро́зум -у m.; ке́млівасьць, інтэліге́нтнасьць f.
2) ве́стка, інфарма́цыя f.
3) выве́дная слу́жба, выве́дка, разьве́дка f.
intelligence agent — выве́дны а́гент, выве́днік -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
-ба суфікс, вядомы ва ўсіх слав. мовах. Праслав. ‑ьba (суфікс, які ўтвараў nomina actionis ад дзеясловаў на ‑iti‑, ‑ěti): параўн. бел. варажба, ганьба, служба, хадзьба і г. д. Гл. Мейе, Études, II, 271–275; Остэн–Закен, IF, 26, 307–324; Вондрак, Vergl. Gr., І, 604–605; Атрэмбскі, LP, 3, 170–173. Пытанне аб паходжанні ‑ьba (іменны ці дзеяслоўны суфікс) спрэчнае. Пра ‑ба ў бел. мове падрабязна гл. Вярхоў, Бел. лінгв. зб., 164–173.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дазо́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да дазору, прызначаны для дазору. Дазорная служба. Дазорная вышка. Дазорны атрад.
2. у знач. наз. дазо́рны, ‑ага, м. Тое, што і дазорац (у 2 знач.). Драмалі партызаны, то лежачы па адным, то па некалькі чалавек разам, а наперадзе бязгучна хадзілі ўздоўж рэчкі дазорныя. Галавач. Глядзі, дазорны, пільнымі вачыма, Даль аглядай трывожную як след. Зарыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патру́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да патруля. Патрульная служба. Патрульны абход. // Які выконвае абавязкі патруля, знаходзіцца ў патрулі. Патрульны самалёт. Патрульны салдат. □ Непадалёк, за эстакадай прайшло ваеннае патрульнае судна берагавой аховы. Лынькоў. // у знач. наз. патру́льны, ‑ага, м. Пра чалавека. З жыта выйшаў патрульны: — Адкуль? — У мяне ён пытае, — З Мінска... Куляшоў. Па насыпе прайшла паволі група патрульных. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
з’яўля́цца несов.
1. в разн. знач. явля́ться; (начинать существовать, возникать — ещё) появля́ться, рожда́ться;
2. (показываться) появля́ться;
1, 2 см. з’яві́цца;
3. (быть чем-л.) явля́ться; представля́ть (собо́й); служи́ть;
слу́жба ў а́рміі ~ля́ецца пачэ́сным абавя́зкам грамадзя́н — слу́жба в а́рмии явля́ется почётной обя́занностью гра́ждан;
ён ~ля́ецца ўвасабле́ннем дабраты́ — он представля́ет (собо́й) воплоще́ние доброты́;
пе́ршы раздзе́л ~ля́ецца ўсту́пам — пе́рвый разде́л явля́ется (слу́жит) вступле́нием
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
łączność
łącznoś|ć
ж.
1. сувязь; кантакт;
nawiązanie ~ci — усталяванне (наладжванне) сувязі;
2. сувязь; служба сувязі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
emigracyjny
эміграцыйны;
rząd emigracyjny — эміграцыйны ўрад; урад у выгнанні;
urząd emigracyjny — эміграцыйны аддзел (эміграцыйная служба, установа)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)