падгрэ́бці, ‑грабу, ‑грабеш, ‑грабе; ‑грабём, ‑грабяце; пр. падгроб, ‑грэбла і ‑грабла, ‑грэбла і ‑грабло; зак., што.

1. Грабучы, сабраць у адно месца, у адну кучу. Падгрэбці сена. // Пры дапамозе грабель прыбраць, падчысціць дзе‑н. Падгрэбці салому на двары. □ Дзядзька Андрэй моўчкі падгроб сена, ускінуў наверх і, навёўшы поўны парадак, зачыніў дзверы і павесіў замок. Ус. // Разм. Грабянуўшы, падкінуць пад што‑н., бліжэй да каго‑, чаго‑н. Падгроб [Платон] нагой пад шалі дробныя гіры і спыніўся перад Сцяпанам. Ракітны.

2. і чаго. Падгарнуць пад сябе. Мілоўскі прыўзняўся, падгроб пад сябе саломы і, скурчыўшыся, прымасціўся ў развалах. Галавач. // перан. Разм. Захапіць сабе, заўладаць чым‑н. Была ў постаці Макара цвёрдая самаўпэўненасць, жаданне падтаптаць усіх сабе пад ногі, чым больш падгрэбці пад сябе рознай маёмасці і крыкнуць усім: — Вось гэта ўсё маё. Не хадзі сюды! Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

überziehen

*

I

1.

vi (s) пераязджа́ць, перабіра́цца

2.

vt апрана́ць (што-н. наверх чаго-н.)

II

1.

vt абця́гваць, накрыва́ць (тканінай і г.д.)

das Bett frisch ~ — пасла́ць све́жую бялі́зну

mit Rost überzgen — пакры́ты іржо́й

2.

(sich)

(mit D) пакрыва́цца, заця́гвацца (чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

prawda

prawd|a

ж. праўда;

co ~a — па праўдзе;

~ę mówiąc … — праўду кажучы ...;

czy to ~a? — ці гэта праўда?; ці так гэта?;

~a w oczy kole — праўда вочы коле;

~a zawsze na wierzch wyjdzie — усё мінецца, адна праўда застанецца; праўда як алей, выйдзе наверх

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́лезці, ‑зу, ‑зеш, ‑зе; зак.

1. Выбрацца паўзком; выйсці, чапляючыся за што‑н. рукамі; выйсці адкуль‑н., прыклаўшы намаганні. Вылезці з глыбокага рова. Вылезці з кабінкі. Вылезці з-за стала. // Разм. Выйсці адкуль‑н. наогул. Зіма, на дварэ мяцеліца вее, Халодныя песні заводзіць віхор; Зоркі не свецяць і сонца не грэе, Аж вылезці страшна і глянуць на двор. Купала.

2. перан. Разм. З вялікімі намаганнямі пазбавіцца ад чаго‑н. Вылезці з галечы.

3. Выступіць, паказацца адкуль‑н.; выбіцца; прабіцца. Вылезлі спружыны з канапы. Косы вылезлі з-пад хусткі. Вылезла маладая траўка. // перан. Разм. Знешне праявіцца. Вылезла хцівасць наверх.

4. Выпасці (пра валасы, шэрсць); выліняць. Вылезла шэрсць.

•••

Бокам вылезці (выйсці); вомегам вылезці (выйсці) — не прайсці дарэмна для каго‑н.; адплаціцца. [Аўгіня:] — Пэўна ж, я сама вінавата: на багацце пагалілася. А гэта багацце мне вылезла бокам і атруціла мне жыццё. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

above

[əˈbʌv]

1.

adv.

1) наве́рх, угару́, уго́ру

stairs leading above — схо́ды, што вяду́ць наве́рх

2) уве́рсе, угары́

3) ране́й; вышэ́й

from what was said above — з таго́, што ска́зана ране́й

as stated above — як ска́зана ране́й

4) вышэ́йшы ра́нгам, ула́дай

to make an appeal to the court above — апэлява́ць да вышэ́йшага су́ду

2.

prep.

1) вышэ́й за, вышэ́й як

The elevator does not go above the third floor — Ліфт ня йдзе́ вышэ́й за трэ́ці паве́рх

above zero — вышэ́й нуля́, над нулём

2) над

a sword above his head — меч над яго́най галаво́ю

He kept his head above water — Ён трыма́ў галаву́ над вадо́ю

A captain is above a sergeant — Капіта́н вышэ́йшы ра́нгам за сяржа́нта

3) больш як, больш за што

Not above twenty dollars — Ня больш, як два́ццаць даля́раў

4) па-над, над чым

The president should not be above the law — Прэзыдэ́нт не паві́нен быць па-над зако́нам

3.

adj.

вышэ́йназва́ны; вышэ́йзгада́ны; вышэ́й успо́мнены

the above fact — вышэ́йзгада́ны факт

4.

n.

вышэ́й напі́санае, ране́й ска́занае

- above all

- from above

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́несці

1. hinustragen* vt (наверх, вонкі); frttragen* vt;

вы́несці на ры́нак auf den Markt trgen*;

2. (вытрымаць, перажыць) ushalten* vt, ertrgen* vt, vertrgen* vt; liden* vt, erliden* vt (выпакутаваць); erdlden vt (выцерпець);

вы́несці прысу́д ein Úrteil fällen [verkünden];

вы́несці за ду́жкі матэм usklammern vt, vor die Klmmer stzen [brngen*];

вы́несці вымо́ву inen Tdel ussprechen*;

вы́несці на абмеркава́нне zur Diskussin stllen;

вы́несці на сваі́х пляча́х ertrgen* vt; allin trgen müssen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́вернуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

1. Перавярнуць унутраным бокам наверх. Вывернуць навалачку. □ Міхась скінуў кажух, вывернуў уверх шэрсцю і накінуў на сябе. Колас.

2. Варочаючы, выняць, выцягнуць; вырыць. Вывернуць пянёк з коранем. □ І першацвет далікатны парэчкавы, І чарназём той, што вывернуў крот, — Тры гады не ўдыхаў. Барадулін. // Падаць неўласцівы паварот; вывіхнуць. Вывернуць нагу.

3. Разм. Выліць, высыпаць, перакуліўшы пасудзіну; вываліць, выкуліць. Вывернуць вядро вады. □ За якую гадзіну назбіраў поўны кошык, а грыбоў у гэтай мясцінцы яшчэ многа. Прыйшлося вывернуць кошык, паадразаць ножкі і пакінуць толькі шапачкі. С. Александровіч. // Выкуліць з саней, лодкі і пад. [Янка:] — Ну, садзімся! Марыська, наперад за фурмана. Бяры лейцы ў рукі ды моцна трымай, каб не вывернулі! Чарот.

•••

Вывернуць душу — падзяліцца з кім‑н. сваімі перажываннямі, думкамі і пад.; расказаць усё да канца, выказаць самае запаветнае. Поўны трывогі,.. [Скуратовіч] меў патрэбу вывернуць перад кім сваю душу. Чорны. Мне хацелася гаварыць і гаварыць, нават душу вывернуць, каб Марылька паверыла кожнаму майму слову. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вводи́ть несов.

1. в разн. знач. уво́дзіць;

вводи́ть в помеще́ние уво́дзіць у памяшка́нне;

вводи́ть в курс собы́тий уво́дзіць у курс падзе́й;

вводи́ть в употребле́ние уво́дзіць ва ўжыва́нне;

вводи́ть в де́йствие уво́дзіць у дзе́янне;

вводи́ть в насле́дство уво́дзіць ва ўлада́нне спа́дчынай;

вводить в заблужде́ние уво́дзіць у зман;

2. (наверх) узво́дзіць;

вводи́ть на ле́стницу узво́дзіць на ле́свіцу (на ўсхо́ды);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зале́зці

1. (забрацца) hininkriechen* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); herinkriechen* vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць); krechen* vi (s) (куды in A); sich inschleichen* (пранікнуць употай);

зале́зці ў чужу́ю кішэ́нь in ine frmde Tsche grifen*;

зале́зці ў пазы́кі in Schlden gerten*;

2. (наверх) hinufkriechen* vi (s), hinufklettern vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); herufkriechen* vi (s), herufklettern vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́ступіць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.

1. Выйсці наперад адкуль‑н., з-за чаго‑н. Васіль.., не цямячы больш нічога, не бачачы, як сляпы, выступіў з-за ясакару. Мележ. // Стаць бачным, абазначыцца. З правага боку выступілі з-за шэрай заслоны дажджу абрысы касы. В. Вольскі. Вада.. [у сажалцы] значна спала, у некаторых месцах выступіла зямля. Маўр.

2. Выйсці, адправіцца. На світанні партызаны выступілі ў пушчу.

3. перан. Пачаць працу ў якой‑н. галіне. Выступіць на літаратурную арэну. Выступіць на падмостках сцэны.

4. Звярнуцца да грамадскасці з якім‑н. паведамленнем, прапановай, планам і пад. Выступіць з дакладам. Выступіць у спрэчках на сходзе. □ Калі ўсе.. пытанні былі абмеркаваны, выступіў дзед Талаш, каб расказаць пра Саўку Мільгуна. Колас. // Адкрыта выказаць свае думкі, погляды, прапановы і пад. Выступіць у абарону міру. Выступіць супраць падрыхтоўкі новай вайны.

5. Прасачыўшыся знутры, паказацца на паверхні. Выступіў пот на твары. □ Гарачыня была такая, што ў людзей ад поту на гімнасцёрках выступіла соль. Гурскі. // перан. Праявіцца, выявіцца (пра рысы характару, пачуцці і пад.). І тут усе ўбачылі, што раней незаўважаная рыса гэтай натуры.. выступіла наверх. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)