вы́карыстаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Скарыстаць, ужыць з карысцю.

В. спецыяліста.

В. матэрыял.

В. зручны момант.

В. вопыт перадавікоў.

|| незак. выкарысто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выкарыста́нне, -я, н. і выкарысто́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

наўпе́рад нареч., обл. снача́ла, пре́жде всего́;

н. трэ́ба падве́зці матэрыя́л — снача́ла (пре́жде всего́) ну́жно подвезти́ материа́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

explosive

[ɪkˈsploʊsɪv]

1.

adj.

1) выбухо́вы (пра матэрыя́л, сі́лу)

2) запа́льчывы (хара́ктар)

3) Phon. выбухны́ (зы́чны)

2.

n.

выбухо́вы матэрыя́л

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

закарко́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. закаркоўваць — закаркаваць.

2. Матэрыял, якім закаркоўваюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аплётка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Матэрыял, якім што‑н. аплятаецца. Пакрыць дрот аплёткай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапамо́жны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для дапамогі каму‑н., чаму‑н.; падсобны. Дапаможны матэрыял. Дапаможны цэх. Дапаможная літаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кастрабето́н, ‑у, м.

Будаўнічы матэрыял, які вырабляецца на аснове цэментнага вязкага рэчыва і запаўніцеля з ільнопяньковай кастрыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

муро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. мураваць; мураванне.

2. Матэрыял для муравання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набі́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да набіўкі; які служыць, прызначаны для набіўкі. Набівачная машына. Набівачны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагаві́чны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да нагавіц. Нагавічны пояс. // Прызначаны для шыцця нагавіц. Нагавічны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)