каю́к I, -ка́ м. (лодка) каю́к

каю́к II нескл., м., разг. (конец, смерть) каю́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

submarine

[ˈsʌbməri:n]

1.

adj.

падво́дны

submarine plants — падво́дныя расьлі́ны

2.

n.

падво́дная ло́дка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ferryboat

[ˈferɪboʊt]

n.

паро́м -у m., ло́дка або́ вадапла́ў для пераво́зу праз раку́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

піро́га, ‑і, ДМ ‑розе, ж.

Вузкая доўгая лодка, абцягнутая карой, шкурамі ці выдаўбленая са ствала дрэва, якой раней карысталіся толькі караібы і народы Акеаніі.

[Ісп. piragua.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Плаку́н4 ’човен’ (Яўс.), рус. наўг. плаву́н ’вялікая рыбацкая лодка, за якой ззаду ідуць (’плывуць’) рыбалоўныя сеткі’. Да прасл. *рla© > ь < *plavitL гл. плавіць (Талстой, Геогр., 175), параўн. серб.-харв. дыял. плав ’судна, лодка’.

Плаку́н5 дрыгва, зыбаўка на балоце, каля возера’ (полац., ЛА, 2), ’топкае балота’ (пін., ЛА, 2). Да плаў i̯ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Mtorboot

n -(e)s, -e мато́рная ло́дка, мато́рны ка́тэр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Barkarle

f -, -n

1) муз. баркаро́ла

2) мале́нькая ло́дка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Barksse

f -, -n

1) барка́с, шала́нда

2) мато́рная ло́дка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Пла́віца ’маленькая лодка, выдзеўбаная з цэлага ствала дуба’ (пін., Маслен.). З польск. plawica ’пласкадонка, зробленая з аднаго кавалка дрэва’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нахіну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Абл. Нахіліцца. [Рыма] баялася нахінуцца з лодкі, каб лодка не перавярнулася і не паляцеў на дно ракі дарагі груз. Васілеўская.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)