ло́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Невялікае судна.

Веславая л.

Маторная л.

2. Назва некаторых відаў ваенных суднаў.

Падводная л.

|| памянш. ло́дачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 знач.).

|| прым. ло́дачны, -ая, -ае.

Лодачная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ло́дка ло́дка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ло́дка ж., в разн. знач. ло́дка;

мато́рная л. — мото́рная ло́дка;

падво́дная л. — подво́дная ло́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ло́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

1. Невялікае судна для плавання па вадзе. Парусная лодка. Маторная лодка. □ Лабановіч шпарка накіраваўся ў сяло, каб узяць лодку і плысці да Янкі. Колас.

2. Назва некаторых відаў невялікіх ваенных суднаў. Кананерская лодка. Падводная лодка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́дка ж Boot n -(e)s, -e, Kahn m -(e)s, Kähne;

мато́рная ло́дка Mótorboot n;

го́начная ло́дка спарт Rénnboot n;

надзіма́ная ло́дка Schláuchboot n;

складна́я ло́дка Fáltboot n;

падво́дная ло́дка Únterseeboot n (скар Ú-Boot);

канане́рская ло́дка Kanónen boot n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

лодка

Том: 17, старонка: 102.

17-102_0424_%D0%9B%D0%BE%D0%B4%D0%BA%D0%B0.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

лодка, човен / з плоскім дном: пласкадонка / выдзеўбаная: доўбленка / абшываная: абшыванка / пераважна на моры: шлюпка / спартыўная: байдарка, каноэ / шматвёсельная: баркас / для перавозу грузаў: барка / вузкая няўстойлівая: душагубка (разм.) / маторная: маторка (разм.); чайка (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

каноне́рский канане́рскі;

каноне́рская ло́дка канане́рская ло́дка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

канане́рскі: ~кая ло́дка каноне́рская ло́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

чо́вен, чо́ўна, мн. чаўны́, чаўно́ў, м.

Лёгкая лодка, выдзеўбаная са ствала дрэва; лодка наогул.

|| прым. чо́ўнавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)