spoczynek, ~ku

spoczyn|ek

м. адпачынак; спачынак, спачын;

udać się na ~ek — пайсці спаць;

być przeniesionym w stan ~ku — пайсці на пенсію;

oficer w stanie ~ku — афіцэр у адстаўцы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Начле́г ’начоўка; пасьба коней ноччу’ (Яруш., ТСБМ), ’вывад коней на пашу ўначы’ (Бяльк.), ночле́г ’тс’ (ТС), сюды ж начлягава́ць ’пасвіць коні ноччу’ (Жд. 2), ’начаваць’ (Сл. ПЗБ), начле́жкі ’вячоркі’ (Мат. Маг., Сл. ПЗБ), начл́жнік, начле́зьнік ’той, хто пасе коней ноччу’ (Шн. 2, Сл. ПЗБ; навагр., З нар. сл.), ночле́жнік ’той, хто водзіць коней на начлег; той, хто просіцца пераначаваць або начуе ў чужых’ (ТС), нацле́жнік ’хто начуе не дома; начны стораж коней, што пасуцца ў полі’ (вілен., гродз.; ковен., Нас.), укр. ночлі́г ’пасьба коней ноччу пастухамі’, рус. ночле́г ’начоўка; пасьба коней ноччу’, польск. nocleg ’месца начнога адпачынку і сам адпачынак па-за домам’, noclegować ’начаваць у час падарожжа; пасвіць коней уначы’, чэш. nocleh ’начоўка’, славац. nocľah ’тс’. Ад ноч і ляжаць, гл. Фасмер, 3, 86; утворана шляхам непасрэднага словаскладання, што сведчыць пра архаічны характар слова, параўн. ст.-рус. ночьлѣгъ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Rast

f -, -en

1) адпачы́нак, перады́шка, прыва́л;

~ máchen адпачы́ць, зрабі́ць прыва́л

◊ erst die Last, dann die ~ сон на за́ўтра адкладзі́, а спра́ву сёння зрабі́; сёння зро́біш – за́ўтра як зно́йдзеш

2) тэх. упо́р, сто́пар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

long​2 [lɒŋ] adv. : long ago даўно́;

not long ago няда́ўна;

it won’t take long гэ́та не зо́йме шмат ча́су;

My holiday is 2 weeks long. У мяне двухтыднёвы адпачынак;

all day/week/year long уве́сь дзень/ты́дзень/год;

before long ху́тка, у ху́ткім ча́се, у бліжэ́йшы час

♦

for (so) long до́ўгі час, даўно́;

Long live..! Няха́й жыве́ …!;

so long infml да пабачэ́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пасвяжэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

1. Стаць халаднейшым (пра вецер, паветра). Ноч ціхая, ледзь-ледзь павявае вецер. Цёплы з вечара, ён цяпер крыху пасвяжэў. С. Александровіч. // безас. Пахаладнець (пра надвор’е). Нарэшце прайшоў невялікі дожджык і вось толькі цяпер, пад вечар, крыху пасвяжэла. В. Вольскі.

2. Стаць больш яркім, свежым. На схілах дарогі раслі рамонкі, чырвоныя пеўнікі, львіны зеў. Здаецца, і яны пачалі ажываць, пасвяжэлі ад прахалоды. Арабей. Бач, нават ягады на рабіне, што расла ў двары, зрабіліся больш чырвоныя, пасвяжэлі. Ермаловіч. // Стаць больш бадзёрым, здаравейшым, прыгажэйшым. Байцы пасвяжэлі, павесялелі пасля сну, дарма што адпачынак іх быў вельмі кароткі. Кулакоўскі. [Сынклета] пасвяжэла, паяснела — не толькі стала маладзей за сваіх пяцьдзесят гадоў, а хоць карціну пішы з яе. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасі́цца, прашуся, просішся, просіцца; незак.

1. Прасіць аб дазволе зрабіць што‑н. (увайсці, адправіцца куды‑н. і пад.). У будку, да цяпла, прасіўся чалавек. Навуменка. Людзі пачалі прасіцца ісці на заданне, хоць назначаны адпачынак яшчэ не скончыўся. Шамякін. // Выказаць жаданне адправіць натуральную патрэбу (пра дзяцей, жывёл).

2. Прасіць, каб прынялі ці залічылі куды‑н. Прасіцца на фронт.

3. Разм. Прасіць прабачэння, спагады, дапамогі і пад. — Ратуй мяне, чалавеча! — просіцца ў.. [дзеда] паляўнічы. Якімовіч. — Ну што вам значыць, — прасілася Лёдзя, гулліва пабліскваючы вачыма і верачы ў поспех. Карпаў.

•••

Просіцца на язык — вельмі хочацца сказаць. Многа крыўдных, балючых для .. [Веры] слоў прасілася на язык, але .. [Мікалай] змоўчаў. Дамашэвіч.

У рукі просіцца — пра тое, што лёгка, без цяжкасцей дастаецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

advise

[ədˈvaɪz]

1.

v.t.

1) ра́іць, перасьцерага́ць

2) рэкамэндава́ць; прапі́сваць

His doctor advised complete rest — Яго́ны ле́кар прапіса́ў яму́ по́ўны адпачы́нак

3) паве́даміць, паінфармава́ць, даць інфарма́цыю

to advise of the date of delivery — паве́даміць да́ту даста́ўкі

2.

v.i.

ра́іць

I shall do as you advise — Я зраблю́, як ты ра́іш

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

пуска́ць

1. (адпускаць) fórtlassen* vt, wéglassen* vt; lóslassen* vt, fréilassen* vt;

пуска́ць у адпачы́нак Úrlaub gében* [gewähren] (каго-н D);

2. (дазволіць) erláuben vt, lássen vt;

3. (прывесці ў дзеянне) ánlassen* vt, in Bewégung setzen; ánspringen lássen*;

4.:

пуска́ць расткі́ Schösslinge tréiben*;

пуска́ць пупы́шкі Knóspen tréiben*; áusschlagen* vi (s);

пуска́ць карані́ Wúrzel fássen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

scrub​3 [skrʌb] v.

1. чы́сціць; скрэ́бці; шарава́ць;

scrub the floor до́бра мыць падло́гу

2. це́рці, расціра́ць;

scrub oneself with a towel расціра́цца ручніко́м

scrub away [ˌskrʌbəˈweɪ] phr. v. адчышча́ць, адшаро́ўваць; адмыва́ць, адскраба́ць

scrub down [ˌskrʌbˈdaʊn] phr. v. : She scrub bed down the walls. Яна вымыла сцены.

scrub off [ˌskrʌbˈɒf] phr. v. =

scrub awayscrub out [ˌskrʌbˈaʊt] phr. v.

1. выскраба́ць, вычышча́ць

2. выкрэ́сліваць (з памяці);

Scrub out your vacation plans. Забудзь пра планы на адпачынак.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

repose

I [rɪˈpoʊz]

1.

n.

1) адпачы́нак -ку m.; сон сну m.

Do not disturb her repose — Не перашкаджа́й ёй адпачыва́ць

2) супако́й -ю m.

2.

v.i.

1) кла́сьціся адпачы́ць

2) адпачыва́ць, спачыва́ць, спачы́ць (і ў значэ́ньні паме́рці)

3) быць на чыі́м-н. утрыма́ньні; спадзява́цца на каго́-н.

II [rɪˈpoʊz]

v.t.

1) кла́сьці

2) паклада́ць (надзе́ю)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)