ку́пальны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да купала. Купальнае перакрыцце.
купа́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да купання. Купальны сезон. // Прызначаны для купання. Купальны касцюм.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
многазяме́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае вялікую колькасць зямлі для вядзення сельскай гаспадаркі. Многазямельны калгас. // Які мае вялікую колькасць зямлі, прыгоднай для гаспадарчага выкарыстання. Многазямельная краіна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэкі́нскі 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тэкінцаў, які належыць, уласцівы ім.
тэкі́нскі 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны дэ тэкінца 2. Тэкінскі конь.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
odwód, ~odu
odw|ód
м. запас, рэзерв;
w ~odzie — на ўсякі выпадак, у запас;
ma argument w ~odzie — у яго ёсць (ён мае) аргумент у запасе
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wénnschon
cj хоць (і)
~! — ну і што ж!, няха́й!, гэ́та не ма́е значэ́ння!
◊ ~, dénnschon — ≅ уле́з у дугу́ – не кажы́: не магу́; рабі́ць – дык рабі́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wúrzeln
vi
1) пуска́ць карэ́нне, укараня́цца
2) (in D) перан. карані́цца (у чым-н.)
wir háben féste gewúrzelt — разм. мы папрацава́лі як ма́е быць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Гарэ́лы 1: «Горѣлаго шелига не стоишь» (Нас.). Насовіч мяркуе, што гарэ́лы ў гэтым сэнсе мае сувязь з гале́лы ’шелег (манета)’, гл.
Гарэ́лы 2 ’карычневы, руды’ (Сл. паўн.-зах.). Па паходжанню метафара: ’абгарэлы’ — ’абгарэлы, карычневы’ — ’карычневы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Капіта́н ’афіцэрскае званне’, ’асоба, якая мае гэта званне’, ’камандзір судна’, ’кіраўнік спартыўнай каманды’, ст.-бел. капитанъ (пач. XVII ст.). Запазычана са ст.-польск. kapitan (Булыка, Запаз., 138), якое з с.-дац. capitāneus ’галоўны’ < caput ’галава’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пасява́ць ’сеяць (доўга)’, ’высяваць’ (Ян.). Дуратыўны дзеяслоў, утвораны ад сеяць (гл.); пашырэнне суфікса ‑ва‑ ў сувязі з тым, што аснова дзеяслова заканчваецца на галосны (параўн. быць — бываць, чуць — чуваць). Прыстаўка па‑ тут мае значэнне ’вы-’.⇉/
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Насаке́рыцца ’накіравацца, намерыцца нешта зрабіць (экспр.)’ (Цых.). Да сапёра ’дыял. сякера’; наўрад ці мае сувязь з серб.-харв. nasokėriti, nasökerim ’скрывіць, сагнуць’ (RHSJ); няяснага паходжання, магчыма, да *sokb, *sočiti ’паказваць’; параўн. балг. насика ’кірунак, напрамак’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)