uwierzyć

uwierzy|ć

зак. паверыць;

~ła w jego słowa — яна паверыла яго словам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uwodzić

uwodzi|ć

незак. зводзіць, спакушаць;

~ła go spojrzeniami — яна спакушала яго позіркамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

персо́на гра́та

(лац. persona grata = пажаданая асоба)

1) дыпл. асоба, чыя кандыдатура на дыпламатычны пост адобрана ўрадам той краіны, куды яна накіравана;

2) перан. асоба, да якой ставяцца прыхільна.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

оби́женный прич., прил. пакры́ўджаны, скры́ўджаны;

оби́женный вид пакры́ўджаны вы́гляд;

он оби́жен на отца́ ён кры́ўдзіцца (ма́е кры́ўду) на ба́цьку;

она́ ва́ми оби́жена яна́ ва́мі пакры́ўджана.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВЕРХАЯ́НСК,

горад у Расіі, у Рэспубліцы Саха (Якуція), на Пн ад Палярнага круга, прыстань на р. Яна. Засн. ў 1638. 1,9 тыс. ж. (1994). Адзін з самых халодных пунктаў Паўн. паўшар’я (абс. мінімум каля -71 °C).

т. 4, с. 108

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перцэ́пцыя, ‑і, ж.

Спец. Успрыманне, непасрэднае адлюстраванне аб’ектыўнай рэальнасці ў той момант, калі яна дзейнічае на нашы органы пачуццяў.

[Лац. perceptio — разуменне, пазнаванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безудзе́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць безудзельнага; раўнадушнасць. Даччына безудзельнасць прайшла міма Арынінай увагі, і яна спакойна села на канапу. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задубяне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Тое, што і задубець. На Алімпе не было сухога рубца, уся яна задубянела. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

seem [si:m] v.

1. здава́цца, уяўля́цца: It seems to me that… (Мне) здаецца, што…;

She seems to be right. Відаць, яна мае рацыю.

2. (ужываецца як дзеяслоў-звязка);

She seems happy. Яна выглядае шчаслівай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Дагаво́р ’дагавор’ (БРС). Рус. догово́р, укр. до́говір, славац. dohovor, балг. до́говор. Шанскі (1, Д, Е, Ж, 152) лічыць гэту лексему ўласна рус.; у іншых мовах яна запазычана з рус. У рус. мове адзначаецца ўжо ў XVI ст.; утварэнне бязафікснага тыпу ад дзеяслова договори́ться.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)