heartfelt [ˈhɑ:tfelt] adj. сардэ́чны, шчы́ры;

She gave him her heartfelt thanks. Яна шчыра падзякавала яму.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vivacious [vɪˈveɪʃəs] adj. жывы́, жва́вы, бадзёры; жыццяра́дасны;

She gave a vivacious laugh. Яна весела засмяялася.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sarky [ˈsɑ:ki] adj. BrE, infml саркасты́чны;

She’s a sarky little madam. Яна маленькая мадам-злосніца.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пасаро́мецца сов.

1. постыди́ться, посо́веститься;

~меўся б ты гавары́ць пра гэ́та — постыди́лся бы ты говори́ть об э́том;

2. постесня́ться;

яна́ ~мелася звярну́цца — она́ постесня́лась обрати́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

цётка ж.

1. тётка, тётя;

яна́ мая́ ц. — она́ моя́ тётка;

2. прост. (о женщине вообще) тётка, тётенька;

го́лад не ц.посл. го́лод не тётка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

жарту́ючы,

1. Дзеепрысл. незак. ад жартаваць.

2. у знач. прысл. Жартам, дзеля забавы. Над ёй нахіліўся Залескі і крыкнуў, сур’ёзна ці жартуючы — яна не зразумела: — А вы, Карпаўна, сумавалі па сапраўднай вайне. Вось яна, любуйцеся. Шамякін.

3. у знач. прысл. Лёгка, без намаганняў. Жартуючы ўсё зрабіў.

•••

Не жартуючы — сур’ёзна, па праўдзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заўдаве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Стаць удавой, удаўцом; аўдавець. [Нахаме] было тады, калі яна заўдавела, гадоў пад трыццаць пяць. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змо́віны, ‑він; адз. няма.

Абл. Заручыны. [Васіль] даведаўся, што былі змовіны, што Ганну прапівалі, прапілі, што яна — не яго, Карчова. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасмуткава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак.

Смуткаваць некаторы час. Хацелася, напрыклад, каб Вольга крыху пасмуткавала — і здавалася, што яна смуткуе. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасмутне́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў смутным, смутнейшым. [Яніна] паспакайнела, зрабілася прасцейшай, з крыху пасмутнелым тварам, быццам журыцца яна па нечым. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)