шука́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шукаць.
2. звычайна мн. (шука́нні, ‑яў). Імкненне, прага да чаго‑н. новага, старанні знайсці новыя шляхі ў навуцы, мастацтве, культуры і пад. Творчыя шуканні. □ Момант свядомага прыняцця ідэй марксізма-ленінізма быў для Змітрака Бядулі далёка наперадзе, гэтаму часу папярэднічаў доўгі перыяд цяжкіх сумненняў і пакутлівых шуканняў. Каваленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
gallery [ˈgæləri] n.
1. галерэ́я; за́ла;
an art/a pic ture gallery маста́цкая/карці́нная галерэ́я
2. the atre галёрка; балко́н
3. кры́ты цір
4. што́льня, штрэк
♦
play to the gallery шука́ць та́ннай папуля́рнасці; разво́дзіць дэмаго́гію
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
grope
[groʊp]
1.
v.i.
1) ма́цаць, нама́цваць
2) шука́ць во́бмацкам, усьляпу́ю, наўздага́д; ісьці́ во́бмацкам
2.
v.t.
нама́цваць што, знахо́дзіць даро́гу во́бмацкам
3.
n.
ма́цаньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
абыва́цельскі, ‑ая, ‑ае.
1. Уст. Які мае адносіны да абывацеля (у 1 знач.).
2. Які мае адносіны да абывацеля (у 2 знач.), характарызуецца адсутнасцю зацікаўленасці да грамадскага жыцця. [Галубовіч:] — А вось Лявонік — у ім я не ўпэўнены. Першае выпрабаванне, першая бура.. адвярнулі яго ад рэвалюцыі, ад народа, ён будзе шукаць у далейшым спакою і абывацельскага прытулку. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наперабо́й, прысл.
Перабіваючы, перарываючы адзін аднаго. Стукаюць малаткі наперабой. □ Буль... буль... буль... — наперабой спадаюць у падстаўленыя гладышы буйныя звонкія кроплі. Ваданосаў. — Дзень добры, жанкі! — загучалі наперабой галасы гасцей. Мележ. // Стараючыся зрабіць што‑н. першым, раней за другога. — Сядай да нас! — наперабой запрашалі [Сяргея] салдаты. Гурскі. Хлопцы наперабой пачынаюць шукаць, якіх частак не хапае, што трэба замяніць. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
правасу́ддзе н юрыд Réchtspflege f -; Justíz f -;
адпраўля́ць правасу́ддзе Recht spréchen*, ríchten vt;
шука́ць правасу́ддзя (sein) Recht súchen, sich ans Gerícht wénden*;
уцяка́ць ад правасу́ддзя sich dem Arm der Geréchtigkeit entzíehen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пра́ўда, -ы, ДМ -дзе, ж.
1. Тое, што адпавядае рэчаіснасці; ісціна.
Гаварыць праўду.
П. вочы коле (прыказка). Што п., то п. (сапраўды, на самай справе; разм.).
2. Парадак, заснаваны на справядлівасці, сумленнасці.
Шукаць праўды.
Стаяць за праўду.
3. Тое, што і правата (разм.).
Ваша п. (вы правы).
4. у знач. вык. і пабочн. сл. Сапраўды, на самай справе.
І п., дождж ідзе.
Я, п., забыла пра сход.
5. злуч. уступальны. Хоць і (разм.).
Сенакос добры, п. крыху далекавата ад вёскі.
◊
Па праўдзе кажучы, пабочн. сл. (разм.) — ужыв. пры падкрэсліванні правільнасці, праўдзівасці сказанага, таго, што сцвярджаецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
surfen
['sə:rfən]
vi
1) спарт. займа́цца - се́рфінгам
2) разм. камп.:
im Internét ~ — шука́ць у інтэрнэ́це (без пэўнай мэты)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
probe
[proʊb]
1.
v.t.
1) дасьле́даваць, уніка́ць, уду́мвацца
2) імкну́цца зразуме́ць, шука́ць прычы́ны
3) дасьле́даваць хірургі́чным зо́ндам
2.
n.
1) расьсьле́даваньне n.
2) зонд -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Кліно́к 1 ’мяшэчак для сыру клінападобнай формы’ (ТСБМ, Шат., Мат. Гом., Сл. паўн.-зах., Некр., Янк. Мат., Сцяшк.). Гл. клін 1.
Кліно́к 2 ’вострая частка халоднай зброі’ (ТСБМ). Гл. клін 1.
Кліно́к 3 ’хітрасць’ — клінкі падбіваць (Нас., Юрч. Фраз. 2), клінкі падбіраць ’шукаць падыход’ (Юрч. Фраз. 2). Параўн. клім (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)