крэ́кер

(англ. cracker)

1) сухое пячэнне з заквашанага цеста;

2) тонкія лустачкі, высушаныя скрылёчкі бульбы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Danish pastry [ˌdeɪnɪʃˈpeɪstri] n. сало́дкі піро́г са здо́бнага це́ста (часта з начынкай з яблыкаў, арэхаў і да т.п. і/або пакрыты глазурай)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

слаі́цца geschíchtet wérden, sich schíchtenweise légen;

це́ста слаі́цца кул. der Teig ist blättrig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

блін м. (з дражджавога цеста) (flácher) Pfánnkuchen; Plínse f -, -n (скручаны ў трубачку)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zagniatać

незак.

1. гнесці; затоптваць;

2. (цеста) замешваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

наслаі́ць, ‑слаю, ‑слоіш, ‑слоіць; пр. наслаіў, ‑слаіла; заг. наслаі; зак., чаго.

1. Накласці слаямі. Наслаіць цеста.

2. Падзяліць на слаі нейкую колькасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакі́слы, ‑ая, ‑ае.

Занадта кіслы, які страціў свае якасці ад доўгага браджэння. Перакіслае цеста. □ Пахла перакіслымі брусціцамі, прэлай саломай, прыхвачаным першым замаразкам грыбам. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блі́нчык, ‑а, м.

Тонкі блін з пшанічнай мукі (ці з прэснага пшанічнага цеста), часцей з якой‑н. начынкай. Блінчыкі з тварагом. Блінчыкі з мясам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чабурэ́к

(цюрк. ćeburek)

страва народаў Усходу ў выглядзе піражка з тонка раскачанага прэснага цеста, начыненага баранінай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дзе́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Драўляная, крыху звужаная к верху пасудзіна з прамых клёпак (для заквашвання цеста, салення і пад.). [Маша] раскрыла дзежку, удыхнула прыемны, кіслы пах рошчыны. Шамякін. І апалонік то і дзела Па дзежцы боўтаў жвава, смела І кідаў цеста ў скавародкі. Колас. [Дзед] зняў з вешалкі брызентавы плашч, у сенцах наліў з дзежкі ў біклажку квасу... Рылько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)