rock-hard [ˌrɒkˈhɑ:d] adj. цвёрды як ка́мень;

The bread was stale and rock-hard. Хлеб быў чэрствы і цвёрды як камень.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бутэрбро́д

(ням. Butterbrot = хлеб з маслам)

скібка хлеба з маслам, сырам, каўбасой і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

сітніца, ‑ы, ж.

Разм. Хлеб, спечаны з прасеянай мукі; сітны хлеб. [Валодзя] купіў акраец сітніцы. Чорны. Калі праходзілі міма пякарні і адтуль дыхнула цёплым, хмельным пахам сітніцы, Алесь успомніў, што ў кішэні ў яго ёсць яшчэ недзе адна «лагермарка». Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Надыха́нка ’хлеб з цеста, замешанага грэцкай мукой на аржаной рошчыне’ (мядз., Нар. сл.). Відаць, да дыхаць ’падыходзіць, уздымацца (пра хлеб)’, семантычная паралель — пышка, пышны ад пыхаць (гл. Фасме, 3, 422).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мякінны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мякіны; з дамешкай мякіны. Мякінная пацяруха. Мякінны хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падцвісці, ‑цвіце; зак.

Разм. Пакрыцца цвіллю ў некаторых месцах; крыху зацвісці. Сыр падцвіў. Хлеб падцвіў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патуль, прысл.

Разм. Да таго часу. Пакуль у гумне цэп, патуль на стале хлеб. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упячыся, упячэцца; упякуцца; пр. упёкся, упяклася, ‑лося; зак.

Спячыся да поўнай гатоўнасці. Хлеб добра ўпёкся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапячы дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Даць спячыся да поўнай гатоўнасці.

    • П. мяса.

  2. Прапаліць чым-н. моцна нагрэтым.

    • П. дзірку ў дошцы.

  3. Правесці які-н. час, пекучы што-н.

    • Усю ноч прапяклі хлеб.

|| незакончанае трыванне: прапякаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

раскроіць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Кроячы, разрэзаць.

    • Р. матэрыял на касцюмы.

  2. Парэзаць на часткі (пераважна пра хлеб).

  3. Нанесці глыбокую сечаную рану, рассячы (размоўнае).

    • Р. лоб шабляй.

|| незакончанае трыванне: раскройваць.

|| назоўнік: раскройванне і раскрой.

|| прыметнік: раскройны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)