Абля́дры ’шляя ў хамуце’ (БРС, Нас.) < польск. obladra, oblader ’тс’ < ням. Oberleder ’верхняя скура’ (Карскі, Белорусы, 162; Кюнэ, Poln. 81).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ашкалёпак ’асколак’ (Касп.). Гл. аскалёпак, параўн. варыянты з ск/шк: скура/шкура, скабы/шкабы, скурат/шкурат, скрабаць/шкрабаць і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абві́снуць, -ну, -неш, -не; абвіс, -сла; -ні́; зак.

1. Апусціцца ўніз.

Галіны дрэва абвіслі.

2. Павіснуць ад знямогі.

Рукі ў хворага абвіслі.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Адцягнуцца, апусціцца.

Скура на твары абвісла.

4. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Выцягнуцца, стаць даўжэйшым (пра вопратку).

Падкладка паліто абвісла.

|| незак. абвіса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Trómmelfell

n -(e)s, -e

1) ску́ра на бараба́не

2) анат. бараба́нная перапо́нка [мембра́на]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Schwárte

f -, -n

1) то́ўстая свіна́я ску́ра

2) сква́рка

3) стары́ зачы́таны рама́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

genuine [ˈdʒenjuɪn] adj.

1. сапра́ўдны; непадро́блены;

genuine leather натура́льная ску́ра

2. шчы́ры, праўдзі́вы, непрытво́рны;

She is a very genuine person. Яна вельмі шчыры чалавек.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

юхт

(цюрк. juft, ад перс. ĵuft = пара)

спецыяльна вырабленая і дубленая скура коней, кароў, свіней.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зага́р, ‑у, м.

Смуглы, цёмны колер, які набывае скура пад уздзеяннем сонечнага прамення. Смех упрыгожыў .. смуглыя шчокі Густы, пакрытыя роўным залацістыя вагарам. Васілевіч. Белыя хусткі яшчэ больш падкрэсліваюць здаровы залаціста-румяны загар на тварах. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ду́блены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад дубіць.

2. у знач. прым. Выраблены дубленнем. Дубленая скура. // Зроблены з футра або скур, апрацаваных дубленнем. За сталом у чырвоным дублёным кажусе сядзеў выселкаўскі брыгадзір Лявон Гарнастай. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

leather

[ˈleðər]

1.

n.

1) ску́ра f.

2) вы́раб са ску́ры

2.

adj.

1) скураны́

leather gloves — скураны́я пальча́ткі

2) як ску́ра; раме́нны

3.

v.t.

1) пакрыва́ць ску́раю

2) informal лупцава́ць, біць рэ́мнем

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)