трапята́ ць , -пячу́ , -пе́ чаш, -пе́ ча; -пячы́ ; незак.
1. Дрыжаць, рухацца , варушыць чым-н.
Лісце трапятала на ветры.
Верабей трапеча крыламі.
2. Мільгаць (пра агонь, святло і пад. ).
Удалечыні трапяталі невядомыя агеньчыкі.
3. Узмоцнена, часта біцца (пра сэрца).
Сэрца трапятала ад радасці.
4. Адчуваць страх перад кім-н.
Перад ім кожны трапеча.
|| наз. трапята́ нне , -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
увіха́ цца , -а́ юся, -а́ ешся, -а́ ецца; незак.
1. каля каго-чаго, па чым . Хутка і спрытна рабіць што-н. , займацца чым-н. ; клапаціцца пра каго-, што-н.
У. каля печы.
2. каля каго-чаго і за кім-чым . Тое, што і увівацца .
У. каля начальства.
3. Хутка рухацца , круціцца.
Трос круціўся, увіхаўся.
|| наз. увіха́ нне , -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
bob 2 [bɒb] v.
1. (up and down) ху́ тка ру́ хацца (асабліва ў вадзе )
2. (ко́ ратка) стры́ гчы валасы́
bob up [ˌbɒbˈʌp] phr. v. а́ на ўсплыва́ ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
амфісбе́ ны
(н.-лац. amphisbaenia, ад гр. amphi = вакол, з абодвух бакоў + baino = іду)
сямейства яшчарак, пашыраных у тропіках; здольныя рухацца па падземных хадах уперад і назад.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Рышшыбуня́ ць ’раскідаць’ (чавус. , Нар. сл. ). Утворана ад рас- і шы́ бень ’палка’, шыбава́ ць ’хутка, жвава, імкліва рухацца ’, шыба́ ць ’кідаць, шпурляць’, шы́ бка ’хутка, шпарка’, шы́ бельны ’свавольны’, ’гарэзлівы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
лаві́ раваць , ‑рую, ‑руеш, ‑руе; заг. лавіруй; незак.
1. Рухацца пад парусамі супраць ветру, мяняючы напрамак судна; плысці з частымі пераменамі курсу ў абход падводных скал, мелей, ільдзін і пад. З затону ў мора выйшаў першы сейнер, Лавіруючы ўмела паміж крыг. Звонак .
2. Рухацца не прама, а зігзагамі, абмінаючы перашкоды. Машына абганяла фурманкі, лавіравала паміж грузавікоў, даючы кароткія сігналы. Мікуліч .
3. перан. Умела выходзіць з цяжкага становішча, ухіляцца ад чаго‑н. Вінаваты .. [у няўдачы] быў і няўжыўчывы характар Хадасевіча, гэты хлопец ніколі не ўмеў лавіраваць і заўсёды ішоў напралом. Арабей .
[Ад гал. laveeren.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
buzz 2 [bʌz] v.
1. гусці́ , гудзе́ ць
2. ху́ тка і шу́ мна ру́ хацца , хадзі́ ць туды́ і сюды́ ;
The town was buzzing with tourists. Горад гудзеў ад турыстаў.
buzz about [ˌbʌzəˈbaʊt] phr. v. у́ тка ру́ хацца , мітусі́ цца, хадзі́ ць туды́ і сюды́
buzz around [ˌbʌzəˈraʊnd] phr. v.
buzz aboutbuzz off [ˌbʌzˈɒf] phr. v. infml о́ дзіць;
Buzz off! Ідзі прэч!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
накірава́ льны , ‑ая, ‑ае.
1. Спец. Які прымушае што‑н. рухацца ў пэўным кірунку. Накіравальныя ролікі.
2. у знач. наз. накірава́ льная , ‑ай , ж. Спец. Лінія, якая вызначае кірунак, у якім рухаецца прамая, што ўтварае канічную або цыліндрычную паверхню.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дрэйфава́ ць , ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; незак.
1. Рухацца пад дзеяннем ветру або цячэння (пра лёд, судна і пад.).
2. Адхіляцца ад узятага курсу пад дзеяннем чаго‑н. (пра судна, самалёт).
3. Манеўруючы парусамі, заставацца прыблізна на адным месцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
proceed
[prəˈsi:d]
1.
v.t.
1) праця́ гваць рабі́ ць, ісьці́ дале́ й
2) выдзяля́ цца, ісьці́ (ад, з чаго́ )
Heat proceeds from fire — Ад агню́ ідзе́ цяпло́
3) ру́ хацца напе́ рад, ру́ хацца ўгару́ (у наву́ цы, на стано́ вішчы)
2.
n. usually
прыбы́ так -ку, дахо́ д -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)