адключы́цца, ‑ключуся, ‑ключышся, ‑ключыцца; зак.
Перастаць дзейнічаць у выніку раз’яднання з агульнай сістэмай. Светафор аўтаматычна адключыўся. // перан. Пакінуць ранейшы занятак, адарвацца ад каго‑, чаго‑н.; супакоіцца. «Хочуць, каб я ў белых штоніках гуляў паміж кветак і кіпарысаў і да канца сваіх дзён быў курортнікам, каб адключыўся ад тае энергіі, якую мне дае жыццё», — думаў Катаводаў. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Bühne
f -, -n
1) сцэ́на, падмо́сткі
die ~ betréten* — выступа́ць на сцэ́не
von der ~ ábtreten* — пакі́нуць сцэ́ну (тс. перан.)
2) памо́ст
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Spalt
m -(e)s, -e
1) шчы́ліна
die Тür éinen ~ óffen lássen* — няшчы́льна зачыні́ць дзве́ры, пакі́нуць шчы́ліну
2) трэ́шчына, раско́ліна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Wóhlfahrt
f -
1) кары́сць, агу́льнае дабро́
2) дабрачы́ннасць
in die ~ kómmen* — пакі́нуць
er bezíeht [erhält] ~ — ён атры́млівае дапамо́гу ад дабрачы́ннай ка́сы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ме́сці, месьці́, мясьці́ ’падмятаць’, ’з сілай гнаць, кружыць снег’ (ТСБМ, Касп., Яруш., Сл. ПЗБ. ТС; міёр., З нар. сл.). Укр. мести́, рус. мести́, польск. mieść, н.-луж. mjasć, в.-луж. mjeść, чэш. mésti, славац. miesť, славен. mẹ́sti, серб.-харв. мѐсти, макед. мете, балг. мета, ст.-слав. мести. Прасл. mesti (< metti), роднаснае да metati > мятаць (гл.). Дакладнымі адпаведнікамі агульнаслав. лексемы з’яўляюцца: літ. mèsti ’кідаць, шпурляць’, ’пакінуць’, ’снаваць’, лат. mest ’кінуць’, ст.-прус. metis ’кідок’, лац. mittō, mittere ’тс’, ’выпускаць’ (Бернекер, 2, 40; Фасмер, 2, 611; Махэк₂, 361; Фрэнкель, 422; Бязлай, 2, 179; Шустар-Шэўц, 12, 926–927). Гл. мятаць 2.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кашу́ля ж. руба́шка, руба́ха; соро́чка; тельня́шка;
◊ нарадзі́цца ў ~лі — роди́ться в соро́чке;
аста́цца (пакі́нуць) у адно́й ~лі — оста́ться (оста́вить) в одно́й руба́шке;
свая́ к. бліжэ́й да це́ла — посл. своя́ руба́шка бли́же к те́лу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
без прыназ óhne (A);
без ува́гі óhne Áufmerksamkeit;
без выключэ́ння [выня́тку] óhne Áusnahme, áusnahmslos;
пакі́нуць без ува́гі áußer Асht lássen*;
не без прычы́ны nicht óhne Grund;
не без таго́ höchstwahrscheinlich
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
павыхо́дзіць, ‑дзіць; ‑дзім, ‑дзіце, ‑дзяць; зак.
1. Выйсці адкуль‑н., пакінуць межы чаго‑н. — пра ўсіх, многіх. Партызаны павыходзілі з лясоў. □ Людзі павыходзілі з зямлянак, рассыпаліся па лесе. Шамякін. // Прарвацца, прабіцца адкуль‑н. поўнасцю або ў вялікай колькасці. Павыходзіць з акружэння. // Пакінуць месца знаходжання дзе‑н. — пра ўсіх, многіх. Некаторыя з.. [сяброў па былому падполлю] толькі ў верасні трыццаць дзевятага павыходзілі з санацыйных астрогаў. Брыль.
2. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.); перан. Быць выдадзеным, надрукаваным — пра ўсё, многае.
3. Прыйсці куды‑н., апынуцца дзе‑н. — пра ўсіх, многіх. Павыходзіць на суботнік.
4. Выйсці (замуж) — пра ўсіх, многіх. Удава Пагуляйская не мела сыноў, а дочкі павыходзілі замуж, апрача меншай, што яшчэ хадзіла ў.. дзесяцігодку. Грамовіч.
5. Разм. Стаць, зрабіцца кім‑, чым‑н. — пра ўсіх, многіх. [Вейс:] — Бач, колькі.. [маладых] не то што ў памочнікі, а ў машыніст павыходзіла. Шынклер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
opieka
opie|ka
ж. апека; клопат; ахова;
~ka społeczna — сацыяльнае забеспячэнне;
zostawić na ~ce boskiej — пакінуць на волю лёсу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
portiernia
portierni|a
ж.
1. швейцарскі пакой;
2. вахта, пост аховы; прахадная будка;
zostawić na portiernia — пакінуць на вахце
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)