to burrow under the blankets — зары́цца пад ко́ўдры
3) жыць у нары́
4) хава́цца, зако́пвацца, зашыва́цца
5) капа́цца, ры́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Грэ́баць, грэбці ’грэбці’. Рус.греба́ть, польск.grzebać, чэш.hřebati, серб.-харв.грѐбати, балг.гре́бам. Прасл.*grebati, *grěbati ’тс’, далей *grebti. Агляд у Трубачова, Эт. сл., 7, 108–109, 109–110. Прасл.*greb‑ да і.-е.*ghrebh‑ (літ.grė́bti ’грэбці’, лат.grebt ’капаць’, ст.-в.-ням.graban ’тс’ і г. д.). Гл. Фасмер, 1, 454; Бернекер, 1, 347–348; Траўтман, 95–96.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рух ’перамяшчэнне’, перан. ’грамадская дзейнасць, масавыя выступленні’, ’рост, развіццё’, ’перамяшчэнне, рухавасць’, ’шум’ (Сл. ПЗБ), ’перамяшчэнне, рухавасць’ (ТС), ’перамяшчэнне’, ’трывога’ (Нас.). Борысь (Борысь, 526) тлумачыць прасл.дыял.*ruxъ ’рух’ як назву дзеяння ад вытворнага прасл.*rusti ’рыць, капаць, пераварочваць (напрыклад, зямлю)’ < *rušiti ’надаваць рух, піхаць, штурхаць, пераварочваць, звальваць’ (гл. рушыцца, рушыць). Паводле Фасмера (3, 524), наадварот — дзеяслоў рус.ру́шить выводзіцца ад рух.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рухо́мы ’здольны рухацца; які можна перамяшчаць’ (ТСБМ, Нас.), рухо́мый ’тс’ (Бяльк.), рухо́му ’жвавы, дзелавы’ (ТС), сюды ж рухо́масць ’уласцівасць і стан рухомага’, ’рухомая маёмасць’ (ТСБМ). Польск.ruchomy ’які можа рухацца; перамяшчальны’. Прасл.*ruxomъ — дзеепрыметнік залежнага стану цяперашняга часу ад незахаванага прасл.*rusti ’рыць, капаць, пераварочваць (зямлю)’, ’перамяшчаць’ (гл. рушыць), утвораны як вядомы ад ведаць (Борысь, 526; Фурлан, Бязлай, 3, 205).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
tríefen
*vi(s)
1) ка́паць, струме́ніцца
2) (h) быць зусі́м мо́крым
vor Nässe ~ — прамо́кнуць наскро́зь
séine Hände ~ von Blut — яго́ ру́кі ў крыві́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
dribble
[ˈdribəl]1.
v.
1) ка́паць
2) пуска́ць сьлі́ну
3) Sport. адбіва́ць мя́чык аб падло́гу (у баскетбо́ле)
2.
n.
1) ка́паньне n.
2) мала́я ко́лькасьць
3) Sport. адбіцьцё мя́чыка аб падло́гу, дры́блінг -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
рыць, рыю, рыеш, рые; незак., што.
1.Капаць, раскопваць што‑н. рыхлае, сыпкае (лычом, рылам). Кабан рые павольна і заложна, усё болей і болей углыбляючыся ў зямлю.Колас.// Капаючы, даставаць што‑н. з зямлі; вырываць. Рана ўстане [дзядзька], а дзік, вялікі, як капіца сена, ужо рые бульбу.Карпюк.
2. Вымаючы, выкідаючы зямлю, рабіць паглыбленне, яму (пра жывёл). [Віктар:] — Калі .. [барсукі] рыюць сабе норы, значыцца, яны маглі і нават павінны былі і тут прарыць.Маўр.
•••
Носам рыць (груб.) — выказваць сваю незадаволенасць кім‑, чым‑н., пагарду да каго‑, чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Капашы́цца ’шавяліцца, варушыцца’, ’бязладна, мітусліва рухацца’ (ТСБМ, Гарэц., Юрч., Растарг.), ’паволі рухацца, марудзіць’ (Растарг., Др.-Падб.), ’корпацца, важдацца, капацца’ (ТСБМ; брасл., пух., Сл. паўн.-зах.). Укр.копошитися, рус.копошиться, чэш.kopošiti se (якое аднак Махэк₂ (275) лічыць запазычаннем з рус. мовы). Паводле Трубачова (Эт. сл., 11, 23–24), прасл.kopošiti (sę), якое з’яўляецца этымалагічна тоесным да koposati//kopositi — дзеяслоўнага інтэнсіва на ‑s‑ ад kopati > капа́ць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
По́ркаць ’тыкаць, пароць’ (ТСБМ, Нас., Шат.), ’калупаць’, ’рыць, рыцца’ (Янк. 3., Нас.; брасл., Сл. ПЗБ), ’ныраць’ (ельск., Мат. Гом.), ’падкопваць бульбу, не вырываючы націння’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ). Імаверна, утворана з экспрэсіўным суфіксам ‑к‑ ад пораць, порацца (гл.), магчыма, аналагічнае да торкаць (гл.) ’капаць, калупаць, тыкаць’, параўн. гукапераймальныя варыянты *prk‑/*trk‑, для якіх зыходным падаецца семантычнае тлумачэнне Сноя (684) ’удар аб нешта цвёрдае’. Гл. по́ркацца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
fork
[fɔrk]1.
n.
1) відэлец -льца m.
2) ві́лы pl. only (да се́на)
3) камэрто́н -а m.
4) разгалінава́ньне n. (даро́г), разьві́ліна f.
5) прыто́к -у m. (ракі́)
2.
v.t.
падкіда́ць або́капа́ць ві́ламі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)