хто, каго, каму, каго, кім, аб кім,
1.
2. Ужываецца ў значэнні вылучальных або ўказальных займеннікаў: «каторы», «той».
3.
4.
5.
6.
7.
8. Ужываецца ў размеркавальным значэнні пры супастаўленні членаў сказа і сказаў у значэнні: «адно..., другое».
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
не́сці 1, нясу, нясеш, нясе; нясём, несяце;
1.
2.
3.
4. Дзьмуць, павяваць, месці (пра халоднае паветра, завіруху і пад.).
5.
6.
7.
8.
9.
10.
•••
не́сці 2, нясе;
Класці яйцы (пра птушак).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нос, ‑а;
1. Выступ паміж вачамі і ротам на твары чалавека або мордзе жывёлы, які з’яўляецца пачаткам дыхальных шляхоў і органам нюху.
2. Дзюба ў птушкі.
3. Пярэдняя частка судна, лодкі, самалёта і пад.
4. Аб выступаючай пярэдняй частцы якога‑н. прадмета.
5. Тое, што і насок (у 1 знач.).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́мяць 1, ‑і,
1. Здольнасць запамінаць, захоўваць і аднаўляць у свядомасці ранейшыя ўражанні.
2. Запас уражанняў, мінулы вопыт, якія захоўваюцца ў свядомасці і могуць быць адноўлены.
3. Успамін пра каго‑, што‑н.
4. Здольнасць мысліць, разважаць, усведамляць свае ўчынкі, пачуцці; прытомнасць.
•••
па́мяць 2, ‑і,
Здольнасць электроннай машыны захоўваць і выдаваць запісаную інфармацыю, а таксама ўстройства электроннай машыны для запісу, захоўвання і выдачы інфармацыі.
памя́ць, ‑мну́, ‑мне́ш, ‑мне́; ‑мнём, ‑мняце́;
1. Зрабіць мятым; змяць.
2.
3. і
4. Тое, што і пацерці (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ха́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
хапа́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е;
1. Рэзкім парывістым рухам рукі (рук) браць, захопліваць каго‑, што‑н.
2.
3.
4. З прагнасцю купляць усё без разбору.
5.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ці́снуць 1, ‑ну, ‑неш, ‑не;
1.
2.
3.
4.
5.
6. Павялічвацца, узмацняцца (пра холад, мароз).
7.
8.
•••
ці́снуць 2, ‑ну, ‑неш, ‑не;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
iść
1. ісці; крочыць; ступаць; рухацца;
2. ісці; паступаць;
3. o kogo/co датычыць каго/чаго;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ле́гчы, лягу, ляжаш, ляжа; ляжам, ляжаце, лягуць;
1. Прыняць ляжачае, гарызантальнае становішча (пра чалавека і жывёл);
2. Размясціцца спаць, адпачываць.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9. Прыняць якое‑н. становішча, узяць які‑н. напрамак (пра самалёты, судны).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
set3
1. ста́віць, кла́сці; размяшча́ць;
2. саджа́ць, уса́джваць;
set
3. напраўля́ць, накіро́ўваць; паваро́чваць;
set one’s face towards the sun паваро́чвацца тва́рам да со́нца
4. падрыхто́ўваць, прыво́дзіць у стан гато́ўнасці;
set a piano настро́йваць піяні́на;
set the stage расстаўля́ць дэкара́цыі
5. прызнача́ць, назнача́ць, вызнача́ць;
set a date назнача́ць да́ту
6. захо́дзіць (пра нябесныя свяцілы);
7. ста́віць, настаўля́ць;
set an alarm-clock заво́дзіць будзі́льнік;
set a goal ста́віць мэ́ту;
set a sum задава́ць зада́чу
8. даво́дзіць да ла́ду, папраўля́ць;
set a hat папраўля́ць капялю́ш;
set a broken arm упраўля́ць руку́
9. прымуша́ць;
10. застыва́ць;
♦
set about doing
set
set apart
set aside
set aside a verdict анулява́ць прыгаво́р
set back
1. затры́мліваць, тармазі́ць;
2. размяшча́ць далёка; адсо́ўваць;
set down
1. выса́джваць ( пасажыраў)
2. запі́сваць
set forth
set
set in
set off
set out
1. выхо́дзіць, выязджа́ць;
set out to do
2. выстаўля́ць; расклада́ць, раскла́дваць, расстаўля́ць
set up
1. устана́ўліваць, фармірава́ць;
set up a monument узве́сці по́мнік;
set up a new government сфармірава́ць но́вы ўра́д;
set up a new record паста́віць но́вы рэко́рд
2. распачына́ць ( справу);
set up as a chemist’s адкры́ць аптэ́ку
3. дапамага́ць (каму
4. аднаўля́ць ( сілы);
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
сы́паць, ‑плю, ‑плеш, ‑пле;
1.
2.
3.
4. Ісці, падаць (пра дробны, часты снег, дождж).
5.
6.
7.
8.
9.
10.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)