rǘckwärts

adv наза́д, за́дам (напе́рад);

~ géhen* пагарша́цца;

mit séiner Gesúndheit geht es ~ яго́ здаро́ўе пагарша́ецца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fiddle​1 [ˈfɪdl] n. infml

1. скры́пка

2. BrE махіна́цыя; махля́рства

♦

(as) fit as a fiddle мець до́брае здаро́ўе;

play second fiddle ігра́ць другара́дную ро́лю, займа́ць другара́днае стано́вішча

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fragile [ˈfrædʒaɪl] adj.

1. кро́хкі, ло́мкі;

fragile china кро́хкі фарфо́р;

fragile bones ло́мкія ко́сці

2. кво́лы;

fragile health кво́лае здаро́ўе

3. сла́бы, нетрыва́лы; ненадзе́йны;

a fragile alliance ненадзе́йны саю́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ча́хнуць

1. (траціць здароўе) dahínsiechen vi (s); dahínschwinden* vi (s);

ча́хнуць ад тугі́ vor Séhnsucht vergéhen*;

2. (пра расліны) verkümmern vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чэ́знуць

1. (траціць здароўе) dahínsiechen vi (s); dahínschwinden* vi (s);

чэ́знуць ад тугі́ vor Séhnsucht vergéhen*;

2. (пра расліны) verkümmern vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

exuberant

[ɪgˈzu:bərənt]

adj.

1) бага́ты; шчо́дры; квітне́ючы (пра здаро́ўе)

an exuberant welcome — шчо́драе прыймо́, віта́ньне

2) густы́, пы́шны, бу́йны (пра расьлі́ннасьць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гігіе́на

(гр. hygieinos = здаровы; лекавы)

1) раздзел медыцыны, які вывучае ўплыў умоў жыцця і працы на здароўе чалавека і распрацоўвае меры прафілактыкі захворванняў;

2) практычныя мерапрыемствы, якія садзейнічаюць захаванню здароўя (г. працы, г. жылля).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вя́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. вянуў і вяў, вянула і вяла; незак.

1. Страчваць свежасць (пра расліны). Прыпякала сонца, і яркая зелень знікала, трава бляднела, вяла ўвачавідкі. Васілевіч.

2. перан. Страчваць здароўе, сілу, бадзёрасць. [Муж Палікарпаўны] вянуў на вачах і ў дзень, калі Марыне споўнілася пятнаццаць год, памёр. Шахавец.

•••

Вушы вянуць гл. вуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

е, нескл., н.

Шостая літара беларускага алфавіта, якая абазначае: а) пасля зычных — галосны «э» і мяккасць папярэдняга зычнага, напрыклад, «хлеб — хльэб»; б) пасля галосных, «ў», раздзяляльнага мяккага знака, апострафа і ў пачатку слова — два гукі: «й» і «э», напрыклад, «мае — майэ», «здароўе — здароўйэ», «лье — льйэ», «п’е — пйэ», «ехаць — йэхаць». Вялікае Е.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

занемагчы́, ‑немагу, ‑няможаш, ‑няможа; пр. занямог, ‑немагла, ‑ло; зак.

Адчуць недамаганне; занядужаць, захварэць. Маці зусім занемагла. Яна неяк адразу асунулася з твару, пастарэла. С. Александровіч. Рыбак быў нязлы чалавек, але, маючы неблагое здароўе, ставіўся да хворых трохі безуважна, часам проста не мог уявіць сабе, як гэта можна прастудзіцца, занемагчы, захварэць. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)