náchlesen

*

I

vt збіра́ць каласы́ пасля́ жніва́; збіра́ць (садавіну, агародніну і г.д.) пасля́ збо́ру асно́ўнага ўраджа́ю

II

vt

1) чыта́ць, перачы́тваць

2) даве́двацца (у кнізе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

składać

незак.

1. складваць, складаць;

składać we dwoje — складваць у дзве столкі (удвая);

2. збіраць, складваць, складаць;

składać do kupy — збіраць у кучу;

3. запасіць, збіраць;

składać pieniądze — запасіць (збіраць) грошы;

4. складваць, складаць;

składać ręce — складваць рукі;

5. збіраць;

składać maszynę — збіраць машыну;

6. набіраць;

7. падаваць;

składać podanie — падаваць заяву;

składać winę na kogo — перакладаць віну на каго;

składać przysięgie — прыносіць прысягу;

składać życie w ofierze — прыносіць жыццё ў ахвяру, ахвяраваць жыццём;

składać broń — складаць зброю;

składać kogo z urzędu — знімаць каго з пасады;

składać powinszowania — віншаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Síebensachen

pl усе́ рэ́чы [мана́ткі]

séine ~ pácken — разм. збіра́ць [пакава́ць] усе́ свае́ мана́ткі [пажы́ткі]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áufhäufen

vt

1) зграба́ць, зва́льваць (у кучу); нагрува́шчваць

2) збіра́ць, нако́пліваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

канцэнтрава́ць

(ад лац. con = з + centrum = сярэдзіна)

1) збіраць, сцягваць, групаваць у адным месцы (напр. к. войскі);

2) перан. накіроўваць на што-н. увагу, думкі;

3) насычаць раствор якім-н. рэчывам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Суку́пны ’сумесны, агульны, аб’яднаны’ (ТСБМ). Дзеепрыметнік, утвораны ад дзеяслова ку́піць ’збіраць у адно’ (Ласт.) з прыст. су-; аднак адсутнасць утварэнняў тыпу *сукупіць або *сукупа схіляе да думкі пра няпоўную кальку з рус. совокупный ’агульны, злучаны ў адно’ (з ц.-слав., гл. Фасмер, 3, 705). Гл. купа 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пазбіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго-што. Сабраць, сканцэнтраваць у адным месцы ўсіх, многіх ці ўсё, многае.

П. людзей на сход.

2. што. Падабраць, падняць усё тое, што ўпала, рассыпалася і пад.; падабраўшы, скласці ў адно месца ўсё, многае.

П. рассыпаны гарох.

П. галлё ў кучы.

3. што. Скласці, саставіць з розных частак многа чаго-н.

П. станкі.

4. што і чаго. Збіраць што-н. на працягу якога-н. часу.

Пазбіраем яшчэ з гадзіну грыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́дпіс м. Únterschrift f -, -en;

за по́дпісам mit der Únterschrift; unterzéichnet;

паста́віць по́дпіс Únterschrift léisten;

збіра́ць по́дпісы Únterschriften sámmeln;

по́дпісы пад зваро́там Únterschriften für éinen Appéll

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

together [təˈgeðə] adv.

1. ра́зам, супо́льна;

gather/get together збіра́ць; збіра́цца

2. адна часо́ва, аднача́сна

3. бесперапы́нна, безупы́нна, няспы́нна, за́пар

♦

together with у дада́так (да чаго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

garnąć

незак. гарнуць; прыцягваць; прытуляць;

garnąć do kupy — збіраць у кучу (да кучы)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)