other [ˈʌðə] pron.

1. другі́, яшчэ́ (адзі́н);

each other адзі́н аднаго́;

Where are the others? Дзе астатнія?

2. другі́, і́ншы;

in other words іна́чай ка́жучы

the other day гэ́тымі дня́мі, на гэ́тых днях; няда́ўна, не так даўно́;

every other day праз дзень, ко́жныя два дні;

none other than ніхто́ і́ншы як;

no one other than she ніхто́, акрамя́ яе́;

I donʼt know any French people other than you. У мяне няма іншых французскіх знаёмых, акрамя цябе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

care2 [keə] v.

1. (about, for) клапаці́цца, ру́піцца, дагляда́ць

2. (about) турбава́цца, хвалява́цца; дбаць;

Who cares? Мяне гэта не турбуе/не цікавіць;

I don’t care. Мне ўсё роўна;

I don’t care a damn/a straw/a button. infml Мне на гэта напляваць.

3. (for) любі́ць, падаба́цца; ру́піцца, дбаць (пра каго/што-н.)

4. мець жада́нне, жада́ць, хаце́ць;

Would you care for a cup of tea? Хочаш/хочаце кубак чаю?

I couldn’t care less infml мне на гэ́та наплява́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

drżeć

незак. дрыжаць, трэсціся, калаціцца;

~eć ze strachu (zimna, złości) — дрыжаць (трэсціся; калаціцца) ад страху (холаду, злосці);

2. перан. дрыжаць; баяцца;

~ę na samą myśl o tym — мяне калоціць нават ад думкі пра гэта; я дрыжу ад адной думкі пра гэта

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дарэ́чы прысл

1. (да месца, якраз у патрэбны час) zur rchten Zeit; gerde recht;

гэ́та для мяне́ ве́льмі дарэ́чы das kommt mir sehr gelgen;

2. (адначасова, заадно) bei deser Gelgenheit;

дарэ́чы, зайдзі́ і па кні́гі bei deser Gelgenheit kannst du gleich die Bücher mit hlen;

3. пабочн слова;

дарэ́чы ка́жучы, дарэ́чы сказа́ць übrigens, nebenbi bemrkt; apropos [apro´po:];

дарэ́чы, як ён ма́ецца? übrigens [apropos], wie geht es ihm?

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

узніка́ць, узні́кнуць entsthen* vi (s), ufkommen* vi (s);

узні́кла сумне́нне Zwifel kmen mir;

узні́кла пыта́нне die Frge entstnd [tuchte auf];

у мяне́ узні́кла ду́мка ich kam auf den Gednken, es fiel mir ein; kmmen* vi (s) (ад чаго von D); erwchsen* vi (s) (aus D);

няшча́сце узні́кла праз … das Únheil [Únglück] erwchs aus … (D);

усё непаразуме́нне узні́кла праз то́е, што … das gnze Mssverständnis kam daher, dass …

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

про́сьба ж

1. Btte f -, -n; nliegen n-s, -;

у мяне́ да Вас про́сьба ich habe ine Btte [ein nliegen] an Sie;

на Ва́шу про́сьбу auf hre Btte (hin), hrer Btte gemäß;

звярну́цца з про́сьбай btten* vi (пра што um A);

адмо́віць у про́сьбе die Btte bschlagen*;

2. уст (прашэнне) Gesuch n -(e)s, -e, ingabe f -, -n;

про́сьб не куры́ць es wird gebten, nicht zu ruchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

распра́ва ж (gewlttätige) brechnung f -, -en (з кім mit D); Strfe f -, -n; Gewltakt m -(e)s, -e (з кім mD); Repressli¦en pl (gegen A);

крыва́вая распра́ва Bltgericht n -(e)s, Bltbad n -(e)s, Blttat f -;

чыні́ць над кім распра́ву mit j-m (bltig) brechnen; j-m den Prozss mchen;

у мяне́ з ім каро́ткая распра́ва ich mache mit ihm krzen Prozss

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

сон м

1. Schlaf m -(e)s;

праз сон im Schlaf;

пе́рад сном vor dem Schlfengehen;

ён правёў ноч без сну er hat ine schlflose Nacht verbrcht;

мяне́ хі́ліць на сон ich bin schläfrig;

2. (тое, што сніцца) Traum m -es, Träume;

ба́чыць у сне träumen vi;

як у сне wie im Traum;

сон збы́ўся der Traum ist in Erfüllung gegngen;

ве́чны сон der wige Schlaf

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

мяша́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. што і без дап. Размешваць, перамешваць што‑н., боўтаючы, пераварочваючы лыжкай, мешалкай і пад. Мяшаць кашу. □ — Узяла датаўкла б проса, чым дарэмна бегаць па хатах, — мяшала .. [маці] рукой у ступе напалавіну стоўчанае проса і адначасова адчытвала дачку. Васілевіч. Бабка Баландзіха мяшала лыжкай у чыгунку і шамкала бяззубым ротам. С. Александровіч.

2. што. Змешваць, злучаць у адно што‑н. разнароднае. Мяшаць цэмент з пяском. Мяшаць салому з канюшынай. // што і без дап., каму. Замешваць корм для жывёлы. Чарнушчыха ў запале пашукала, ці няма поблізу дубца, не знайшла і раптам ухапілася мяшаць свінням зелле. Мележ. — Хто гэта парсюку ўчора мяшаў? — буркнула старая, глянуўшы ў ражку. Крапіва. // што. Перамешваючы, парушаць парадак. Мяшаць карты.

3. перан.; каго. Разм. Уцягваць, умешваць, ублытваць у што‑н. — А ты мяне, калі ласка, — сказаў.. [Міхась], — у гэтую кампанію не мяшай. Я кроў праліваў за Савецкую ўладу. Брыль.

4. што і без дап. Разм. Пераворваць паўторна. Араў доўга Мацей на полі, мяшаў на пшаніцу-радоўку. Баранавых. Аралі свой папар Амяльян і Рыгор, а там яшчэ далей іх мяшаў ворыва Вінцэсь. Нікановіч.

мяша́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Тое, што і перашкаджаць. Маці адвярнулася і прашаптала: — Нелюдзь... Яму ўсё мяшае... Сачанка. А мамка заўсёды мяне адганяе, калі я да стала падбіраюся. Не мяшай, кажа. Даніленка.

•••

Не мяшае (не мяшала б) — трэба; трэба было б. Ядзя кіўнула на Янушка. — Гэта таму не мяшала б даць добрую праборку, хто кожны дзень п’яны. Дайліда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пача́ць, ‑чну, ‑чнеш, ‑чне; ‑чнём, ‑чняце; пр. пачаў, ‑ла, ‑ло; заг. пачні; зак.

1. што або з інф. Прыступіць да якога‑н. дзеяння, узяцца за якую‑н. справу. Пачаць будаўніцтва дома. □ Бабка падперла рукамі шчокі і пачала смяяцца. Колас. Пчолкі выпаўзлі з калоды, Пачалі збіраць мядок. Чарот. Незнаёмы перапытаў, пэўна, толькі дзеля таго, каб пачаць размову. Ляўданскі. // Адкрыць (пра сход, пасяджэнне і пад.). Алесь пастараўся не заўважыць .. [Сабастыяна] і пачаў сход. Чорны. // без дап. Прыступіць да размовы, гутаркі, спеву. — У мяне быў таксама сынок, — пачала, памаўчаўшы, старая. — Таксама добрае сэрца. Брыль.

2. з інф. Праявіць першыя прыкметы якога‑н. дзеяння або стану. Лякарства пачало патроху дзейнічаць. Брыль. Далі пачалі мутнець і злівацца з сінню. Бядуля. [Казік] пачаў сагравацца і заснуў, як забіты. Чарнышэвіч. // Пачацца (пра з’явы прыроды). Пачаў падаць снег, густы, спорны. М. Ткачоў. Маланка пачне толькі бліскаць, Здалёку грымоты чутны, — На хвалях, нібыта калыскі, Пустыя калыша чаўны. Кляўко. / у безас. ужыв. Ноччу ішлі па бальшаку. А пачало днець, звярнулі на прасёлкі. Паўлаў. Мяне пачало хіліць на сон. Анісаў.

3. што з каго-чаго. Заняцца кім‑, чым‑н. у першую чаргу. Саўка ідзе ў Вепры — з Вепраў пачне ён сваю работу. Колас. [Зося] пачала працоўнае жыццё з таго, што прапанавалі ёй у трэсце, — стала ўчотчыцай. Кавалёў.

4. што. Прыступіць да выкарыстання, спажывання чаго‑н.; распачаць. Пачаць новую буханку хлеба.

•••

Пачаць з азоў — пачаць з простага, з элементарнага.

Пачаць здалёк (здалёку) — не адразу прыступіць да сутнасці размовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)