Лукно ’кошык’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лукно ’кошык’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Луска́, лузка́, лусга́, луцка́ ’слаістае покрыва чаго-небудзь’, ’луска рыб і гадаў’, ’перхаць, лускавіны на скуры жывёлы’, ’смецце ў збожжы’, ’высеўкі’, ’лупіна, вонкавая абалонка плода, стручка’, ’шалупайка ад яйка’, ’луска цыбулі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ляка́ць, ляка́тэ ’пужаць’, ляка́цца, ляка́тысь, ляка́тыся ’палохацца’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мача́ць ’акунаць у што-небудзь вадкае або сыпкае’, ’расходаваць што-небудзь мачаннем’, ’вырабляць што-небудзь апусканнем у раствор’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Менш, меньш, мэнш, мэнч ’меней’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ме́рзнуць ’адчуваць холад’, ’гінуць ад марозу’, ’рабіцца халодным, дубець’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Во́льха (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вучані́к ’вучань’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вяры́гі ’жалезныя ланцугі, аковы, якія насілі на целе рэлігійныя фанатыкі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Апераза́ць, падпераза́ць (‑цца).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)