упара́дкаваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

1. Прывесці што‑н. у пэўны парадак. Калгасы адбудаваліся, упарадкавалі палі, аднавілі жывёлагадоўчыя фермы. Хадкевіч. Белай паперай заслалі [Валька і Тася] стол, упарадкавалі на этажэрцы кніжкі, яркую, радасную фіранку павесілі на акно. Мікуліч. У дзяжурным памяшканні Таня яшчэ раз агледзела ліхтарык, падрыхтавала зусім новенькія жоўтыя сцяжкі, упарадкавала куфэрак, які звычайна брала ў дарогу. Даніленка. // і без дап. Навесці парадак дзе‑н. [Марына] упарадкавала ў хаце, узяла серп на плячо. Кавалёў. // Уладзіць; вырашыць. Пакуль дырэкцыя ўпарадкуе справы на новым месцы, мы ўсе адпачываем пасля цяжкага падарожжа і знаёмімся з горадам. Сяргейчык. // і каго. Давесці да ладу, уладкаваць. [Кажамяка:] А ўжо ж, як упарадкую дачку, дык трэба будзе заглянуць. Гурскі.

2. Добраўпарадкаваць. Упарадкаваць гарадскія кварталы. □ [Сцяпан Гаўрылавіч:] — Трэба спачатку ўпарадкаваць дарогу, тады не будзе такога становішча. — Добра, я падумаю, пашукаю выйсця, — згадзіўся Бедыкоўскі. Мяжэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хвалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; незак., каго-што.

1. Выклікаць вагальны рух, ад якога ўтвараюцца хвалі. Вецер хваляваў паверхню вады. // перан. Выклікаць рух, падобны на хваляванне паверхні вады. А вецер хвалюе ў бязмежным прасторы Духмянага жыта шумлівае мора. Хведаровіч. // Хвалявацца (у 1 знач.). Шуміць вада, хвалюе мора, Мой човен шпарка ўдаль ляціць. Гурло. Вось шырокім залацістым возерам паміж лесу ледзь-ледзь хвалюе жыта. Мурашка.

2. Прыводзіць у трывожны, узбуджаны стан; непакоіць. Адначасовы ўзлёт мноства самалётаў заўсёды хваляваў Смірына. Алешка. [Оля:] — Бацька здаўна хварэе на сэрца, ён да вайны цераз гэта зусім не працаваў. Яго стараюцца аберагаць, не хваляваць нічым. А тут такая бяда! Мележ.

3. Падбухторваць, схіляць да хваляванняў (у 3 знач.); выклікаць хваляванні (у 3 знач.). Хваляваць народ. □ Народная па духу і форме, [паэзія] хвалявала шырокія масы, натхняла на барацьбу за лепшае будучае. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шкра́баць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. што, чым і без дап. Пакідаючы драпіны ці зачэпліваючы, вадзіць чым‑н. вострым ці цвёрдым па якой‑н. паверхні. Як толькі ён [Рэкс] заўважыў, што мяне няма ў бліндажы, падышоў да дзвярэй і давай шкрабаць кіпцюрамі, прасіцца, каб яго выпусцілі на двор. Пальчэўскі. Нават вярбы не было відаць, хоць галіна шкрабала шыбу зусім блізка. Шамякін. А потым зноў елі моўчкі, толькі чулася, як шкрабалі лыжкі ў талерках. Гаўрылкін. // Разм. Чухаць, скрэбці асобныя часткі цела. Грэчка шкрабае за вухам, хоча нешта сказаць, але тут умешваюцца другія кабеты, і ён маўчыць. Няхай.

2. Зачэпліваючы за што‑н., скрабучы па чым‑н., утвараць шум, шапаценне, шоргат. Па тратуары шкрабалі чыесьці падэшвы... «Работніца і сялянка». Маці ўжо шкрабае доўгім ключом-адмычкай, прасунутай праз дзірку ў вушаку. Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́сна,

1. Прысл. да ясны.

2. безас. у знач. вык. Пра добрую бясхмарную пагоду. На небе было ясна. Чарнышэвіч. Хмары яшчэ больш разышліся на небе, вадзяны пыл апаў, стала зусім ясна. Лупсякоў. Едзе восень на рабым кані, Тут дажджы ліюць, а тут і ясна. Астрэйка. // Пра наяўнасць дзе‑н. святла; празрыста, светла. Кусты і трава.. слухалі звонкую музыку крышталёва-чыстага патоку. Тут было ціха, ясна і радасна. Самуйлёнак.

3. безас. у знач. вык. Зразумела, відавочна. Усё было ясна. Усё акрэслена. Усё безумоўна. Ні сумненняў, ні мрояў, ні дзіўных сноў... Кірэенка. // Пра здольнасць лагічна, свядома мысліць, успрымаць што‑н. На душы было светла, у галаве ўсё ясна. Ермаловіч.

4. у знач. пабочн. Несумненна, безумоўна, вядома. І куды ж Андрэй Шэмет можа ісці на Устроні? Ну ясна, у райком. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

far​2 [fɑ:] adv. (farther/further, farthest/furthest)

1. далёка

2. зна́чна, шмат;

far better/worse зна́чна лепш/горш;

as far as да (якога-н. месца);

We went as far as the bridge. Мы дайшлі да моста.

♦

as far as I know/can remember нако́лькі мне вядо́ма/я па́мятаю;

as far as I am concerned што даты́чыцца мяне́;

by far зна́чна, намно́га, нашма́т; бясспрэ́чна, безумо́ўна;

She is by far the best tennis player. Яна, безумоўна, лепшая тэнісістка;

far and wide/far and near усю́ды;

far from it зусі́м не; наадваро́т;

so far да гэ́тага ча́су, дагэ́туль;

So far the weather has been fine. Дагэтуль надвор’е было цудоўнае.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

follow [ˈfɒləʊ] v.

1. ісці́ ўслед/сле́дам; надыхо́дзіць;

Follow me. Ідзі ўслед за мной.

2. гна́цца (за кім-н.), прасле́даваць;

I think we’re being followed. Мне здаецца, што за намі гоняцца.

3. сачы́ць; слу́хаць ува́жліва;

Do you follow the speaker? Вы слухаеце прамоўцу?

4. разуме́ць;

I didn’t quite follow you. Я не зусім вас зразумеў.

5. трыма́цца, прытры́млівацца;

follow the rules прытры́млівацца пра́віл(аў);

follow the advice выко́нваць пара́ду;

follow an example браць пры́клад

6. выніка́ць;

it follows from this that… з гэ́тага выніка́е, што…

♦

follow suit рабі́ць то́е ж са́мае;

as follows насту́пны, такі́;

My proposal is as follows. У мяне такая/наступная прапанова.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hour [ˈaʊə] n.

1. гадзі́на;

in an hour праз гадзі́ну;

half an hour паўгадзі́ны;

by the hour пагадзі́нна;

an hour and a half паўтары́ гадзі́ны;

within an hour за гадзі́ну або́ менш

2. час, перы́яд, тэ́рмін;

dinner hour час абе́ду

3. pl. hours час пра́цы; працо́ўны дзень;

Opening hours are from 10 to 6 each day. Адчынена з 10.00 да 18.00 кожны дзень;

after hours пасля́ рабо́ты;

out of hours у непрацо́ўны час, у во́льны ад пра́цы час

♦

all hours уве́сь час, у любы́ час;

keep good hours ра́на ўстава́ць і ра́на кла́сціся спаць;

keep late hours по́зна кла́сціся спаць;

the small/early hours зусі́м ра́на, з са́мага ра́нку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stick​1 [stɪk] n.

1. кало́к, ля́ска, кій;

a hockey stick клю́шка;

The house went to sticks and sta ves. Дом зусім разваліўся;

This boy wants the stick. Хлопчыку патрэбна лупцоўка.

2. плі́тка (шакаладу); кава́лачак (мелу), брыке́цік (масла)

3. пруто́к для вяза́ння

4. падсве́чнік

5. infml чалаве́к;

a queer stick дзіва́к;

good sticks до́брыя лю́дзі

♦

live in the sticks infml жыць у глушы́;

be in a cleft stick быць у цяжкава́тым стано́вішчы;

the big stick палі́тыка сі́лы;

get hold of the wrong end of the stick мець няпра́вільнае ўяўле́нне;

get/take a lot of stick (from smb.) infml атрыма́ць лупцо́ўку (ад каго-н.); быць раскрытыкава́ным ушчэ́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

swim​2 [swɪm] v. (swam, swum)

1. пла́ваць, плы́сці; пераплыва́ць;

swim crawl пла́ваць кро́лем;

swim with the stream плы́сці па цячэ́нні;

swim against the stream плы́сці су́праць цячэ́ння;

Let’s go swimming. Давай паплаваем;

He cannot swim a stroke. Ён зусім не ўмее плаваць.

2. заліва́ць; пераліва́цца праз край;

Her eyes were swimming with tears. Яе вочы былі поўныя слёз.

3. плы́сці (перад вачыма);

My head swims. У мяне кружыцца галава.

4. пла́ў на ру́хацца

♦

swim between two waters лаві́раваць памі́ж дзвюма́ кра́йнасцямі; ≅ кіда́цца памі́ж лі́хам і го́рам;

swim like a stone ≅ пла́ваць як сяке́ра

swim across [ˌswɪməˈkrɒs] phr. v. пераплыва́ць

swim up [ˌswɪmˈʌp] phr. v. падплыва́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

то́лькі.

1. часц. вылучальна-абмежавальная. Не больш як, усяго.

Заплаціў т. тры рублі.

Дзяўчынцы т. два тыдні.

2. часц. абмежавальная. Не раней чым.

Я прыеду т. заўтра.

3. часц. абмежавальная. Выключна, адзіна; нічога, акрамя гэтага.

Ён будзе т. настаўнікам.

На ўроку мы т. чыталі.

4. часц. ўзмацн. (пры займенніку і прыслоўі звычайна ў адмоўных сказах). Узмацняе ўяўленне аб вялікай колькасці, аб’ёме і пад. чаго-н.

Чаго ён т. не расказваў.

Чаго т. не прыдумаюць людзі.

5. прысл. Зусім нядаўна (аб завяршэнні якога-н. дзеяння, наступленні якога-н. стану і пад.).

Дзеці т. павячэралі і спаць яшчэ не клаліся.

Я т. што прыехаў.

6. злуч. супраціўны. Злучае члены сказа і сказы з супраціўна-абмежавальнымі адносінамі.

Ноч была ціхая, т. сумна шумеў лес.

7. злуч. супраціўны. Злучае сказы з адносінамі неадпаведнасці.

Ён доўга гаварыў, т. я не паверыў яму.

8. злуч. далучальны. Ужыв. для сувязі членаў сказа і сказаў, якія ўдакладняюць або дапаўняюць выказаную думку.

Ён ніколі не расказваў пра сваё жыццё, хіба т. дзецям.

9. злуч. часавы. Ужыв. ў даданых сказах часу, калі падзеі, аб якіх гаворыцца ў галоўным сказе, пачынаюцца адразу ж пасля падзей даданага сказа.

Т. мы заснулі, і тут жа раздаўся стук у акно.

10. злуч. умоўны. Падпарадкоўвае даданыя сказы са знач. рэальнай умовы.

Школу ты закончыш паспяхова, т. старайся.

◊

Толькі і — выражае ўзмоцненае адценне абмежавання.

Усе толькі і гавораць пра каханне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)