Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
по́спех, -ху м.
1. успе́х; уда́ча ж.;
пажада́ць ~ху — пожела́ть успе́ха (уда́чи);
кні́га ма́е п. — кни́га име́ет успе́х;
з ~хам — с успе́хом;
2.толькомн. успе́хи;
до́брыя ~хі ў матэма́тыцы — хоро́шие успе́хи в матема́тике;
вытво́рчыя ~хі — произво́дственные успе́хи
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пра́ктыкаж.
1.в разн. знач. пра́ктика;
вы́вучыць што-не́будзь на ~тыцы — изучи́ть что-л. на пра́ктике;
п. склада́ння сло́ўнікаў — пра́ктика составле́ния словаре́й;
ле́тняя п. студэ́нтаў — ле́тняя пра́ктика студе́нтов;
2. опыт м.;
чалаве́к ма́е ~ку — челове́к име́ет о́пыт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ба́хус ’п’яніца; высокі, мажны мужчына’ (Нас.); Бахус ’Вакх’. Укр.бахусува́тий ’той, што мае сляды п’янства’. Запазычанне з польск.Bachus ’Вакх’ (< лац.Bacchus < грэч.Βάκχος).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вае́ўны ’вайсковы’ (Кліх). Уласнабеларускае слова, якое ўзнікла ў выніку дысіміляцыі ваенны > ваеўны або з’яўляецца суфіксальным утварэннем: *voj + ‑ьвн‑. Польскае wojownyмае іншае значэнне: ’ваяўнічы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вярцэ́мак ’мяла’ (гродз., З нар. сл.). Запазычана, відавочна, з польск. мовы, дзе новае і ст.-польск.wercimak (з XVI ст.) мае тое ж значэнне.
Мажор ’музычны лад, які мае бадзёрую гукавую афарбоўку’, (разм.) ’вясёлы, радасны настрой’ (ТСБМ) — запазычана праз рус. мову з франц.majeur < італ.maggiore ’большы’, ’вышэйшы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Нарубе́ц ’навыварат’ (круп., Нар. сл.). Да руб, рубец ’шво (у адзенні)’; мае адпаведнікі ва ўкр.наруби ’тс’, чэш.naruby ’тс’, славен.narȏbe ’навыварат, наадварот’.