temper1 [ˈtempə] n.

1. но́раў, хара́ктар;

He has a quick temper. Ён мае гарачы нораў.

2. настро́й; гумо́р;

fly/get into a temper раззлава́цца

keep/lose one’s temper вало́даць сабо́й/выхо́дзіць з сябе́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)