прабадзя́цца, ‑дзяюся, ‑дзяешся, ‑дзяецца; зак.

Разм. Прабыць, правесці дзе‑н. час, звычайна марна. Першы дзень прабадзяліся [здраднікі] па Старажоўцы безвынікова. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагля́д, ‑у, Мдзе, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. праглядаць — прагледзець (у 1 знач.).

2. Памылка ў чым‑н.; недагляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пухае́д, ‑а, Мдзе, м.

Бяскрылае насякомае-паразіт, якое корміцца пухам і валасамі, паразітуючы на птушках, радзей на іншых жывёлах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самае́ды, ‑аў; адз. самаед, ‑а, Мдзе, м.; самаедка, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. самаедкі, ‑дак; ж.

Устарэлая назва самадыйцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святле́цца, ‑еецца; незак.

Разм. Тое, што і святлець (у 4 знач.). Калона няўхільна рухаецца наперад, туды, дзе святлеецца поле. Дзенісевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сенае́д, ‑а, Мдзе, м.

Дробнае насякомае атрада сенаедаў з доўгімі тонкімі вусікамі, якое харчуецца лішайнікамі, грыбкамі і расліннымі рэшткамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сільфі́да, ‑ы, ДМдзе, ж.

1. Жан. да сільф.

2. Сільфі́ды, ‑фі́д. Сямейства атрада жукоў, якія харчуюцца трупамі жывёл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

склёпка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

1. Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. склёпваць — скляпаць.

2. Месца, дзе скляпана што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стальма́шня, ‑і, ж.

Разм. Стальмашная майстэрня. Круглы двор — гэта і стальмашня, дзе робяцца драбіны для калёс, палазы для саней. Сіпакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страваво́д, ‑а, Мдзе, м.

Частка стрававальнага тракта чалавека або жывёліны ў выглядзе трубкі, якая злучае поласць рота са страўнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)