дала́зіцца, ‑лажуся, ‑лазішся, ‑лазіцца; зак.
Разм. Лазячы куды‑н., дзе‑н., дайсці да непрыемных вынікаў. Лазіў, пакуль далазіўся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)