Святлі́ца ‘светлы чысты пакой у хаце, прызначаны звычайна для прыёму гасцей’ (ТСБМ, Нас., Ласт., Стан., Сл. ПЗБ, Шат., Касп., Бяльк.; віц., Хрэст. дыял.), светлі́ца ‘светлая, прасторная хата’ (ТС). Укр.светли́ця, рус.светли́ца, польск.świetlica, чэш.světnice, ст.-чэш.svět(l)nice ‘тс’. Ад светлы (гл.), г. зн. ‘хата або пакой, дзе не было печы ў процілегласць “курной” хаце’; гл. Брукнер, 535; Махэк₂, 596.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нюа́нс, ‑у, м.
Адценне, нязначны пераход (колеру, гукаў). Нюансы сіняга колеру. Нюансы вымаўлення. □ Колькі сплыло гадоў, а я памятаю чысты голас хлопчыка да самых дробных нюансаў.«ЛіМ».//перан. Наогул адценне, тонкае адрозненне ў чым‑н. Нюансы настрою. □ Тонкім лірызмам, праўдзівасцю пачуцця, багаццем унутраных душэўных нюансаў вызначаюцца вершы Танка аб каханні.Бярозкін.
[Фр. nuance.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
святлі́ца, ‑ы, ж.
Уст. Светлы, чысты пакой у хаце, прызначаны звычайна для прыёму гасцей. Гэтая прасторная святліца з мноствам фікусаў, аганькоў, руж, пальмаў, якімі былі застаўлены ўсе вокны і палавіна падлогі, і была кватэрай Сашы.Шамякін.Пасядзела на кухні ў кутку з дзіцём я — не пусцілі ў святліцу бацькі.Куляшоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
vestal
[ˈvestəl]1.
n.
1) вэста́лка f.
2) цнатлі́віца f.
3) мана́шка f.
2.
adj.
1) вэста́льскі
2) чы́сты; цнатлі́вы, няві́нны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
канасаме́нтмюрыд, фін, камерц Konnossemént n -(e)s, -e; Séefrachtbrief m -(e)s, -e;
парто́вы канасаме́нт Háfenkonnossement;
скразны́ канасаме́нт Dúrchgangskonnossament n;
чы́сты канасаме́нт réines Konnossemént
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
clean
[kli:n]1.
adj.
1) чы́сты, незапэ́цканы
2) няві́нны
3) аха́йны
4) ро́ўны; гла́дкі; я́сны, выра́зны
a clean copy — выра́зная ко́пія
5) чы́сты
а) без прыме́шкі
б) без памы́лак
2.
adv.
1) чы́ста
2) зусі́м, ца́лкам
3.
v.t.
чы́сьціць, прыбіра́ць
•
- clean living
- clean out
- clean up
- come clean
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
virgin
[ˈvɜ:rdʒən]1.
n.
1) няві́ньніца, цнатлі́вая f.
2) незаму́жняя малада́я жанчы́на
2.
adj.
1) цнатлі́вы; чы́сты, няві́нны
2) дзяво́цкі
virgin modesty — дзяво́цкая сьці́пласьць
3) чы́сты, някра́нуты
virgin snow — цалі́к -а́m., чысьцю́ткі сьнег
virgin forest — лясна́я не́руш
virgin land (soil) — цальнёг -у m., цаліна́f.
•
- Virgin
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
го́лы, -ая, -ае; гол, -а.
1. Не апрануты, не прыкрыты адзеннем.
Голая спіна.
2. Без расліннага або валасянога покрыва.
Г. чэрап.
Голыя дрэвы.
3. Нічым не пакрыты, не прыкрыты.
Голыя сцены.
Спаць на голым ложку.
4.перан. Узяты сам па сабе, без тлумачэнняў, без дадаткаў.
Голыя лічбы.
Голыя факты.
5. Без прымесей, чысты.
Г. пясок.
6.перан. Бедны.
Балявалі, пакуль голы сталі (прыказка).
◊
Гол як сакол — вельмі бедны, які нічога не мае.
Голы як бізун — пра вельмі беднага чалавека.
Голы як бубен (разм.) — пра голае, без расліннасці месца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. Доўга, многа пастаяць; правесці доўгі час стоячы. [Пеця] добра настаяўся ў калідоры, перш чым адважыўся прыадчыніць дзверы і зазірнуць у клас.Ракітны.
2.(1і2ас.неўжыв.). Тое, што і настояцца. [Маці:] — Леташняя [настойка] яшчэ. Так настаялася ўжо, што проста чысты спірт.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павідне́ць, ‑ее; зак.
1.безас. Стаць відней, пасвятлець. Калі больш павіднела і туман парадзеў, стаў відаць супроцьлеглы бераг.Шамякін.Як быццам трохі павіднела — дрэвы ўжо так шчыльна не абступалі хлопца, некранута-чысты снег, здавалася, свяціўся сам па сабе.Шахавец.
2. Стаць відным, бачным. Павіднела ля лесу поле, за ракой парадзеў туман.Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)