consciousness [ˈkɒnʃəsnəs] n.

1. усведамле́нне, разуме́нне; свядо́масць; самасвядо́масць;

political consciousness паліты́чная свядо́масць

2. прыто́мнасць;

lose consciousness стра́ціць прыто́мнасць;

regain consciousness апрыто́мнець

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Абазу́рыццастраціць сорам’ (Касп.) < *обо‑зор‑ити‑ся. Параўн. рус. пск. абазуриться ’прыстасоўвацца, сваволіць’, абазурнік ’нахабнік, гультай’, абазуритьстраціць сорам’, абазориться (‑абазуриться), абазорник (‑абазурник; параўн. рус. озорник, зазорный, позор). Магчыма, таксама кантамінацыя абазориться з опозориться. Неверагодна Тапароў (Зб. Бернштэйну, 455), які сцвярджае іранскую крыніцу для гэтага слова. Маецца на ўвазе ўзнікшае на аснове ст.-іран. zūrah ’несправядлівасць’, ст.-перс. zūrah ’тс’ гіпатэтычнае *aba‑zū̆r з наступным марфалагічным перараскладам на славянскай моўнай глебе. Супраць іранскай крыніцы таксама лінгвагеаграфія слова. Гл. Мартынаў, БЛ, 1972, 1, 17.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

consciousness

[ˈkɑ:nʃəsnəs]

n.

1) сьве́дамасьць, сьвядо́масьць f.

2) прыто́мнасьць f.

to lose consciousness — стра́ціць прыто́мнасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

black out

а) часо́ва стра́ціць зрок або́ прыто́мнасьць

б) пагасі́ць або́ зацямні́ць усё сьвятло́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́маразіцца, ‑разіцца; зак.

1. Загінуць ад марозу.

2. Страціць на марозе ваду, вільгаць.

3. Выстудзіцца ад марозу. Хата вымаразілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ссіні́ць, ссіню, ссініш, ссініць; зак., каго-што.

Разм.

1. Страціць, патраціць сінячы. Ссініць сіньку.

2. Запэцкаць сінім. Ссініць рукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панталы́к, -у, м. (разм.).

У выразах: збіцца з панталыку

1) збянтэжыцца, зблытацца, страціць разуменне;

2) пачаць весці няправільны спосаб жыцця;

збіць з панталыку

1) выклікаць замяшанне, заблытаць;

2) прымусіць адступіць ад правільных думак, меркаванняў; штурхнуць на што-н. нядобрае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змізарне́ць

1. (схуднець) bmagern vi (s);

2. перан. (страціць веліч) an Größe [Bedutung] verleren*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wynarodowić się

зак. дэнацыяналізавацца; страціць нацыянальнае аблічча

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

weary2 [ˈwɪəri] v. fml

1. (with) стамля́ць; надакуча́ць, назаля́ць

2. (of) стра́ціць цярпе́нне, знудзі́цца;

She wearied of loneliness. Ёй надакучыла самота.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)