◎ Плыўсці́ (перан.) ’каласіцца’ (швянч., Сл. ПЗБ). Рэгіяналізм. Да плысці, плыць (гл.). Устаўное ‑ў⇉рэфлекс ‑в‑ у метафарычным выплы‑в‑aifb ’паяўляцца (пра колас)’. Паводле Грынавяцкене (LKK, 30), калькуе ліг. plaukėją (rugiai) ’каласіцца (жыта)’, параўн. plaukti ’плыць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ту́ля ‘калчан, похва для стрэл’ (Ласт.), сюды ж, магчыма, перан. ту́ля ‘асоба, апранутая ў тоўстае, цёплае адзенне, выглядае непаваротлівай’ (драг., Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.). Да тул 2 адносна семантыкі параўн. рэз’ян. tȗlast ‘у форме трубы, пусты’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

absorb [əbˈsɔ:b] v.

1. абсарбірава́ць, паглына́ць, усмо́ктваць

2. паглына́ць (перан.);

His work absorbed him. Праца захапіла яго цалкам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

brand​2 [brænd] v. кляймі́ць (жывёлу) (таксама перан.);

He was branded as a liar. Яго заклеймавалі як ілгуна.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fraction [ˈfrækʃn] n.

1. math. дроб;

a common/decimal fraction про́сты/дзесятко́вы дроб

2. часці́нка, ча́стачка; крупі́нка (перан.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pendulum [ˈpendjələm] n. ма́ятнік (таксама перан.);

the pendulum of public opinion «хіста́нне ма́ятніка» (змена грамадскай думкі на процілеглую)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

precipice [ˈpresəpɪs] n. абры́ў; про́рва, бе́здань;

be on the edge of a precipice стая́ць на краі́ бе́здані (перан.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

walking​2 [ˈwɔ:kɪŋ] adj. :а walking encyclo pedia хадзя́чая энцыклапе́дыя (перан.);

a wal king part ро́ля без слоў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мо́ўчкі, прысл.

1. Нічога не гаворачы.

Сядзець м.

2. перан. Не пратэстуючы, пакорліва, маўкліва.

М. перанесці абразу.

3. перан. Паціху, тайком.

М. сядзець у засадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шквал, -у, м.

1. Раптоўны моцны парыў ветру, які суправаджаецца звычайна навальнічным ліўнем.

Наляцеў ш.

Ш. смеху (перан.).

2. перан. Моцная масіраваная стральба.

Ш. агню.

|| прым. шква́льны, -ая, -ае і шква́лісты, -ая, -ае.

Шквальны (шквалісты) вецер.

Шквальны агонь кулямётаў.

Шквальныя апладысменты (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)