стрыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Спыніць, запыніць на хаду; затрымаць, задаволіць (рух, ход, дзеянне). Андрэй стрымаў каня і павярнуўся да паставога. М. Ткачоў. Вельмі хацелася Собічу падняцца і падысці да акна, каб паглядзець на іх, але ён стрымаў сябе. Скрыган. // Перашкодзіць чаму‑н., затрымаць (развіццё, рост і пад. чаго‑н.). Жыццё ідзе наперад, і яго нічым не стрымаеш. Арабей. // Утрымаць ад якіх‑н. дзеянняў; перашкодзіць. Стрымаць няможна грамаду, Калі яна на ворага ўзнялася. Корбан. Мы аб’яднанымі сіламі ў свеце Стрымаем падпальшчыкаў новай вайны. Танк.

2. Вытрымаць які‑н. цяжар, націск. Я паварочваюся да свайго суседа, спраўнага ружовага дзядка: ён з усяе сілы ўпяўся, каб стрымаць людзей, што наваліліся яму на плечы, і цяжка дыхае. Палтаран. Шанцавала Нічыпару гэтым вечарам на рыбу .. Спраўляйся толькі падымаць з асцярогаю вудзіл[ьна]; глядзі, каб стрымала вуда, пакуль скончыць плотка свой танец. Баранавых. // перан. Перанесці, выцерпець. Не стрымала сэрца ўздыму У грудзях гартаваных, мужычых. Каб вякамі струхлелае з дымам Распаліць ад мяжы да мяжы. Трус.

3. Процістаяць напору, націску каго‑, чаго‑н. А ці хопіць у партызан сілы выстаяць, стрымаць блакаду, разбіць карнікаў? Няхай. І як ні спяшаліся гітлераўцы будаваць лініі абароны, яны не маглі стрымаць націск Савецкай Арміі. Васілеўская. // Стаць перашкодай на шляху чаго‑н. Праз завешанае коўдраю акно прабіваліся першыя промні сонца. Коўдра не магла стрымаць іх, яны ўрываліся ў палату праз невялікія шчыліны. Арабей.

4. Не даць чаму‑н. праявіцца на поўную сілу, выявіцца поўнасцю. Апошні раз мы не стрымалі слёзы У студзені, калі гулі сірэны. Грахоўскі. Нягледзячы на ўсю значнасць моманту, Андрэй не стрымаў усмешкі. Шыцік. [Пальчык] толькі стараўся стрымаць дыханне, а сэрца ў яго грудзях малаціла. Дамашэвіч. // перан. Утрымаць пры сабе (пра думкі, пачуцці і пад.). Думы, думы! Я вас не стрымаю. Ды ці можна, скажыце, стрымаць, Калі ў сэрцы растала зіма Пад кіпучыя росквіты мая?! Багун. Не пясняр я, а песні складаю, Бо стрымаць іх мне сіл не стае: Дзе ні гляну — ад краю да краю Зарунела зямля маладая, — І таму маё сэрца пяе. Непачаловіч.

5. Абмежаваць, зменшыць велічыню, ступень, сілу праяўлення чаго‑н. Стрымай свой запал. □ [Сцёпа] стрымаў усхваляваны тон голасу, праказаў невінавата, наіўна: — На дварэ вунь ідзе снег. Баранавых. // і без дап. Утрымаць сябе ад праяўлення якіх‑н. пачуццяў, ад здзяйснення якіх‑н. намераў. І ўсё ж Вячаслаў не стрымаў. Паціху пачаў насеістваць знаёмую мелодыю. Шыловіч. Гауптман не стрымаў — выявіў сваё нутро: — Дурань! Растлумачце яму [вахтмайстру], обер-лейтэнант. Мікуліч.

•••

Стрымаць слова (абяцанне, клятву) — выканаць абяцанае. Важаты Сяргей Ляўцоў стрымаў сваё слова. Беразняк. Колькі ўжо год ведае Змітрок Іну, а не памятае выпадку, каб яна ашукала, не стрымала слова. Ваданосаў.

Стрымаць сябе — тое, што і стрымацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

put [pʊt] v.(put)

1. кла́сці; ста́віць; змяшча́ць;

put the children to bed кла́сці дзяце́й спаць;

put smb. in prison пасадзі́ць каго́-н. у турму́;

put an end to smth. пакла́сці кане́ц чаму́-н.

2. запі́сваць; выка́зваць, фармулява́ць;

put smth. in paper/in writing выклада́ць што-н. на папе́ры/у пісьмо́вай фо́рме

♦

put the blame on smb. звалі́ць ві́ну на каго́-н.;

put smth. right вы́правіць што-н.

put about [ˌpʊtəˈbaʊt] phr. v. BrE, infml распаўсю́джваць, рабі́ць шырокавядо́мым

put across [ˌpʊtəˈkrɒs] phr. v. растлума́чыць; паве́даміць

put aside [ˌpʊtəˈsaɪd] phr. v. адкла́дваць (убок); збіра́ць (запа́сіць) гро́шы

put away [ˌpʊtəˈweɪ] phr. v.

1. прыма́ць, хава́ць

2. адклада́ць гро́шы

3. infml садзі́ць у турму́

put back [ˌpʊtˈbæk] phr. v.

1. пакла́сці на ме́сца

2. затры́мліваць

3. пераво́дзіць стрэ́лкі гадзі́нніка наза́д

4. адкла́дваць (пра сустрэчу, пасяджэнне)

put down [ˌpʊtˈdaʊn] phr. v.

1. кла́сці, ста́віць

2. запі́сваць

3. : put smb. down зневажа́ць каго́-н.

put forward [ˌpʊtˈfɔ:wəd] phr. v.

1. пераво́дзіць стрэ́лкі гадзі́нніка ўпе́рад

2. уно́сіць (прапанову), прапано́ўваць

put in [ˌpʊtˈɪn] phr. v. перабіва́ць, перапыня́ць; уме́швацца ў размо́ву

put off [ˌpʊtˈɒf] phr. v.

1. адкла́дваць, перано́сіць

2. выкліка́ць непрые́мнае пачуццё

put on [ˌpʊtˈɒn] phr. v.

1. надзява́ць, апрана́ць

2. уключа́ць (святло, тэлевізар і да т.п.)

3. павялі́чваць

4. ста́віць, арганізо́ўваць (п’есу, выставу і да т.п.)

put out [ˌpʊtˈaʊt] phr. v.

1. выстаўля́ць, выве́шваць

2. выпуска́ць

3. тушы́ць, гасі́ць

put through [ˌpʊtˈθru:] phr. v. злуча́ць (па тэлефоне)

put together [ˌpʊttəˈgeðə] phr. v. злуча́ць; састаўля́ць, збіра́ць

put up [ˌpʊtˈʌp] phr. v.

1. падыма́ць

2. (for) ста́віць, выстаўля́ць (на продаж)

3. будава́ць

4. спыня́цца (у гатэлі, матэлі і да т.п.)

5. прыміры́цца;

put up with smth. цярпе́ць што-н., міры́цца з чым-н.

6. вылуча́ць кандыдату́ру

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

turn​2 [tɜ:n] v.

1. паваро́чваць; паваро́чвацца; пераваро́чваць; пераваро́чвацца;

turn inside out вываро́чваць навы́варат, вываро́чвацца навы́варат;

turn the corners of the page загіна́ць/загіба́ць старо́нкі;

turn upside down пераваро́чваць дагары́ нага́мі;

It turns my stomach. Мне моташна.

2. накіро́ўваць; накіро́ўвацца; змяня́ць напра́мак;

turn right паваро́чваць напра́ва;

turn to politics пачына́ць займа́цца палі́тыкай;

turn one’s attention (to) звярта́ць чыю́-н. ува́гу (на);

turn one’s hand to smth. бра́цца за што-н.;

turn one’s steps накіро́ўвацца

3. ператвара́ць; ператвара́цца; станаві́цца;

turn pale збяле́ць;

turn sour скі́снуць; сква́сіць (малако);

He’s turned forty. Яму пераваліла за сорак.

4. : turn smb.’s head круці́ць каму́-н. галаву́

♦

turn (smb.) against smb./smth. настро́йваць (каго́-н.) су́праць каго́-н./чаго́-н.; паўстава́ць су́праць каго́-н./чаго́-н.;

as things turned out як аказа́лася

turn away [ˌtɜ:nəˈweɪ] phr. v.

1. адваро́чваць; адваро́чвацца

2. праганя́ць, выганя́ць; звальня́ць

turn back [ˌtɜ:nˈbæk] phr. v.

1. паваро́чваць наза́д, варо́чацца

2. праганя́ць

3. адваро́чваць, адгіна́ць, адгіба́ць (старонкі)

4. пераво́дзіць наза́д (стрэлку гадзі́нніка);

We cannot turn the clock back. Час не павернеш назад.

turn down [ˌtɜ:nˈdaʊn] phr. v.

1. змянша́ць, памянша́ць, убаўля́ць (газ, гучнасць)

2. адхіля́ць, адмаўля́ць, не прыма́ць;

I was turned down for the job. Мяне не ўзялі на работу.

turn in [ˌtɜ:nˈɪn] phr. v.

1. infml адпраўля́цца на бакаву́ю (спаць)

2. : take smb. in здаць каго́-н. у палі́цыю

3. : take smth. in аддава́ць наза́д, вярну́ць што-н.

turn off [ˌtɜ:nˈɒf] phr. v.

1. выключа́ць; закрыва́ць (кран)

2. зваро́чваць (з даро́гі)

3. infml выкліка́ць, адчува́ць агі́ду

turn on [ˌtɜ:nˈɒn] phr. v. запа́льваць, уключа́ць (святло, радыё);

She turned on all her charm. Яна пусціла ў ход усе свае чары.

turn out [ˌtɜ:nˈaʊt] phr. v.

1. тушы́ць, выключа́ць (святло)

2. выганя́ць (на вуліцу)

3. выпуска́ць, вырабля́ць праду́кцыю

4. ака́звацца, выяўля́цца;

as it turns out як ча́ста быва́е

5. станаві́цца;

After a wet morning it turned out a fine day. Пасля дажджлівай раніцы выдаўся добры дзень.

turn over [ˌtɜ:nˈəʊvə] phr. v.

1. пераваро́чваць; пераваро́чвацца; пераку́льваць; пераку́львацца

2. абду́мваць, разгляда́ць

3. перадава́ць (у паліцыю)

turn round [ˌtɜ:nˈraʊnd] phr. v. паваро́чвацца, абаро́чвацца

turn up [ˌtɜ:nˈʌp] phr. v.

1. знахо́дзіць, адкрыва́ць; выко́пваць

2. з’яўля́цца (нечакана)

3. узніма́ць, падніма́ць; уздыма́ць, падыма́ць угару́;

Don’t turn your nose up at the offer. Не адварочвай нос ад прапановы.

4. падшыва́ць, падкла́дваць (сукенку, спадніцу і да т.п.)

5. прыбаўля́ць (газу, святла і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

run​2 [rʌn] v. (ran, run)

1. бе́гчы, бе́гаць;

run a race прабе́гчы дыста́нцыю;

I had to run to catch the bus. Мне прыйшлося бегчы, каб паспець на аўтобус.

2. право́дзіць спабо́рніцтвы, ска́чкі і да т.п.;

The Derby will be run in spite of bad weather. Дэрбі адбудуцца нягледзячы на дрэннае надвор’е.

3. кірава́ць устано́вай, ве́сці спра́ву прадпрые́мства і да т.п.;

run a hotel/store/school кірава́ць гасці́ніцай/кра́май/шко́лай;

run a business ве́сці спра́ву

4. кірава́ць (аўтобусам, цягніком)

5. працава́ць, дзе́йнічаць (пра машыны, механізмы);

Most cars run on petrol. Большасць аўтамабіляў працуюць на бензіне.

6. хадзі́ць, е́здзіць, курсі́раваць, пла́ваць (пра транспарт);

The buses run daily. Аўтобусы ходзяць штодзённа.

7. ліць; лі́цца; цячы́, сачы́цца, струме́ніцца;

Big tears ran down Stephany’s face. Па твары Стэфані каціліся буйныя слёзы.

8. быць сапра́ўдным;

The contract runs for a year. Кантракт дзейнічае адзін год.

9. : The well ran dry. Калодзеж высах.

10. друкава́ць, публікава́ць, змяшча́ць (у газеце, часопісе)

11. (for) балаці́равацца (на пасаду);

run in the election балаці́равацца на вы́барах

12. ліня́ць (пра колер, фарбы)

13. цягну́цца, распасціра́цца, рассціла́цца;

The road runs across the plain. Дарога праходзіць па раўніне.

run across [ˌrʌnəˈkrɒs] phr. v. выпадко́ва сустрэ́ць (каго-н.); наткну́цца (на каго-н./што-н.)

run around [ˌrʌnəˈraʊnd] phr. v. бязмэ́тна бе́гаць туды́ -сюды́

run away [ˌrʌnəˈweɪ] phr. v.

1. уцяка́ць (таксама перан.)

2. (with) выйграва́ць, выі́грываць (гульню, прыз, спаборніцтва);

She ran away with the gold medal. Яна выйграла залаты медаль.

run down [ˌrʌnˈdaʊn] phr. v.

1. спыня́ць; спыня́цца (пра механізм і да т.п.)

2. разрадзі́цца (пра батарэйку)

3. збіць (каго-н./што-н.);

The dog was run down by a car. Сабаку збіла машына.

4. знява́жліва гавары́ць (пра каго-н.)

run into [ˌrʌnˈɪntə] phr. v.

1. нечака́на сустрэ́ць (каго-н.)

2. : run into smb./smth. налята́ць; натыка́цца на каго́-н./што-н.; сутыка́цца з кім-н./чым-н.;

He ran his car into a tree. Ён урэзаўся ў дрэва.

run off [ˌrʌnˈɒf] phr. v.

1. бе́гчы, уцяка́ць

2. друкава́ць (рабіць копіі)

3. страчы́ць (вершы, артыкулы і да т.п.)

run on [ˌrʌnˈɒn] phr. v. праця́гвацца, до́ўжыцца

run out [ˌrʌnˈaʊt] phr. v.

1. выбяга́ць

2. : run out of (smth.) канча́цца, вычэ́рпвацца (пра што-н.);

run over [ˌrʌnˈəʊə] phr. v.

1. пераліва́цца це́раз край

2. перае́хаць (каго-н./што-н.)

run through [ˌrʌnˈθru:] phr. v.

1. lit. (with) праткну́ць, праніза́ць (нажом)

2. ху́тка прагле́дзець; абмеркава́ць

run up [ˌrʌnˈʌp] phr. v.

1. падыма́ць, падніма́ць

2. рабі́ць што-н. ху́тка

3. дахо́дзіць; дасяга́ць

4. сустрака́цца з ця́жкасцямі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

свой, свайго́, м.; свая́, сваёй, ж.; сваё, свайго́, н.; мн. свае́, сваі́х.

1. прыналежны займ. Які належыць сабе, уласцівы сабе, які мае адносіны да сябе. Абуць свае туфлі. Зрабіць сваімі рукамі. На сваё здзіўленне. □ Толькі на другі дзень убачыў Кандрат Назарэўскі свой родны гарадок. Чорны. Раману хацелася падзяліцца з кім-небудзь сваімі ўражаннямі, сваімі думкамі. Колас. [Чарнавус:] Дзесяць разоў перадумаў я ўсё сваё жыццё і магу сказаць, палажыўшы руку на сэрца, ні ў чым не вінаваты. Крапіва. // Які выконваецца, робіцца, здабываецца і пад. самім, самастойна, без чыёй‑н. дапамогі. Чытаць свае вершы. □ Шчабечуць песню сваю мітуслівыя ластаўкі: над акном іх гняздо. Брыль. // Які з’яўляецца асабістай маёмасцю, набыткам; уласны. Пабудаваць сваю хату. Палоць свой агарод. □ Мартын Рыль таксама думаў аб сваім доме, аб жонцы і дзецях, аб сваёй гаспадарцы. Колас.

2. у знач. наз. сваё, свайго́, н. Тое, што належыць сабе, а не каму іншаму, з’яўляецца ўласцівым сабе (рэчы, справы, думкі, жаданні, імкненні і пад.). Забраць сваё. □ [Дзядзька Якуб:] — Дваццаць год з царом ваявалі, а свайго дабіліся. Якімовіч. Адзін [чалавек] аж свеціцца шчасцем, другі, наадварот, сумуе крыху, трэці проста стомлены... У кожнага сваё... Шыцік.

3. Уласцівы толькі дадзенай асобе або прадмету; своеасаблівы. Але ў жыцці ўсяму свая адведзена мера. Старэў сівы бондар Гарась, старэлі яго рукі. Ракітны. / у знач. наз. сваё, свайго́, н. Спакваля рабілі сваё атмасферныя ападкі, а найчасцей будынкі гінулі ад шматлікіх пажараў. «Помнікі». // Не чужы, не запазычаны, родны. [Салдаты] ішлі па адной з галоўных вуліц горада, аб нечым надта ўжо горача спрачаліся і крычалі на сваёй мове. Дамашэвіч.

4. Прызначаны для каго‑, чаго‑н.; адпаведны, належны. Усе яны былі яшчэ маладыя людзі, але ўжо абстраляныя сувязісты, якія добра ведалі сваю справу. Машара. // у знач. наз. сваё, свайго́, н. Тое, што прызначана каму‑н., тое, што патрэбна для каго‑н. [Іван:] Думаю, з вамі ісці мне не варта. Каб і было што... Я сваё выканаў... Танк.

5. Які знаходзіцца ў сваяцкіх, сяброўскіх або іншых блізкіх адносінах, звязаны месцам жыхарства, сумеснай працай, агульнымі інтарэсамі і пад. Па голасу і па гаворцы дзед Талаш дазнаўся, што гэта чалавек свой, тутэйшы. Колас. [Лясніцкі:] — Адначасова нам трэба паспрабаваць закінуць у гэты атрад свайго чалавека. Шамякін. І сыны адказ трымалі Перад бацькам родным, А стараўся з іх быць кожны Свайго бацькі годны. Купала. Свой бацька пасварыцца і пашкадуе. З нар. // у знач. наз. свой, свайго́, м.; свая́, сваёй ж.; мн. свае́, сваі́х. Той, хто знаходзіцца ў сваяцкіх, сяброўскіх або іншых блізкіх адносінах. Ледзь павячэрала ў поцемках са сваімі, [Ганна] выйшла на двор. Мележ. Можа хто з сваіх? Калі не маці, то можа хто з суседзяў. Якімовіч. Свае каля мяне крадком хадзілі — хоць бы не разбудзіць раней часу. Гурскі.

6. у знач. наз. свая́, сваёй, ж. Прыручаная, свойская жывёла. — Правільна рашылі, — загулі партызаны. — Хто б.. [дактарам] дараваў такую жорсткасць? Тут дзікіх шкада крануць, а то на сваю [лісіцу] руку падымаць? Няхай.

•••

Аддаць свой (апошні) доўг гл. аддаць.

Берагчы сваю шкуру гл. берагчы.

Браць (узяць) сваё гл. браць.

Быць на сваім беразе гл. быць.

Варыцца ў сваім (уласным) саку гл. варыцца.

Ва ўсёй сваёй красе гл. краса.

Ведаць сваё месца гл. ведаць.

Ведаць як свае пяць пальцаў гл. ведаць.

Весці сваё гл. весці.

Весці свой род (сваю генеалогію) ад каго гл. весці.

Вывезці на сабе (на сваіх плячах, спіне) гл. вывезці.

Вынесці на сваіх плячах гл. вынесці.

Гаспадар свайго слова гл. гаспадар.

Глядзець са сваёй званіцы гл. глядзець.

Гнуць на свой капыл гл. гнуць.

Гнуць сваё гл. гнуць.

Гнуць (весці) сваю лінію гл. гнуць.

Дайсці сваёй галавой (розумам) гл. дайсці.

Дайсці свайго гл. дайсці.

Даказаць сваё гл. даказаць.

Да канца дзён сваіх гл. канец.

Далей свайго носа не бачыць гл. бачыць.

Жыць сваім розумам гл. жыць.

Забраць у свае рукі гл. забраць.

Ісці на свой хлеб гл. ісці.

Ісці сваёй дарогай гл. ісці.

Лезці не ў сваё карыта гл. лезці.

Мераць на свой аршын гл. мераць.

Мераць усё (усіх) сваёй меркай гл. мераць.

Мець свае вочы і вушы гл. мець.

Навесці свае парадкі гл. навесці.

Называць рэчы сваімі імёнамі гл. называць.

На свае (ўласныя) вочы бачыць гл. бачыць.

На свае (ўласныя) вушы чуць; сваімі вушамі чуць гл. чуць.

На сваім вяку гл. век.

На сваім месцы гл. месца.

На сваіх дваіх (жарт.) гл. двое.

На сваю галаву гл. галава.

На сваю рызыку (страх) гл. рызыка.

На свой лад гл. лад.

На свой манер гл. манер.

Не бачыць як сваіх вушэй гл. бачыць.

Не верыць сваім вушам (вачам) гл. верыць.

Не сваім голасам гл. голас.

Не ў сваёй талерцы гл. талерка.

Не ў (пры) сваім розуме гл. розум.

Паказаць сваё я гл. паказаць.

Паставіць на сваё месца каго гл. паставіць.

Пры сваіх інтарэсах гл. інтэрас.

Сам не свой; сама не свая гл. сам.

Сваё права правіць гл. правіць.

Сваёй чаргой гл. чарга.

Сваім гарбом гл. горб.

Сваім парадкам гл. парадак.

Сваім ходам гл. ход.

Сваімі словамі гл. слова.

Свой акраец хлеба гл. акраец.

Свой брат гл. брат.

Свой у дошку — зусім, па-сапраўднаму блізкі (у поглядах, меркаваннях і пад.).

Свой хлопец гл. хлопец.

Свой чалавек гл. чалавек.

Сесці на свайго канька гл. сесці.

Сесці не ў свае сані гл. сесці.

Сказаць сваё слова гл. сказаць.

Спаліць свае караблі гл. спаліць.

Ставіць на сваім гл. ставіць.

Стаць на свой хлеб гл. стаць.

Стаяць на сваім гл. стаяць.

Трымацца свайго слова гл. трымацца.

Трымаць у сваіх руках гл. трымаць.

Увайсці ў свае берагі гл. увайсці.

У (пры) сваім розуме гл. розум.

У сваю чаргу гл. чарга.

У свой час гл. час.

Уткнуць (уваткнуць, усунуць, уставіць) свае тры грошы гл. уткнуць.

Уткнуць (уваткнуць, усунуць) свой нос (язык) гл. уткнуць.

Як у сваёй хаце гл. хата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

máchen

1.

vt

1) рабі́ць; вырабля́ць, выко́нваць

2) склада́ць, раўня́цца

zwei mal vier macht acht — два ў чаты́ры бу́дзе [раўня́ецца] во́сем

das macht viel — гэ́та склада́е вялі́кую су́му; гэ́та ігра́е ва́жную ро́лю

das macht fünf Éuro — гэ́та склада́е пяць е́ўра

das macht nichts — гэ́та нічо́га не зна́чыць

2) прыво́дзіць у пара́дак

das Bett ~ — засціла́ць ло́жак

die Háare ~ — прычэ́свацца

3) з’яўля́цца, быць (кім-н.)

den Léhrer ~ — разм. наста́ўнічаць

4) заключа́ць (саюз), утвара́ць (грамадства)

búnte Réihe ~ — сядзе́ць упераме́шку (напр., мужчыны і жанчыны)

5) мець вы́нікам

Pléite ~ — пацярпе́ць фія́ска [няўда́чу], збанкру́ціцца

6) падыма́ць, рабі́ць (шум)

Radáu ~ — шуме́ць, сканда́ліць

gróßes Áufsehen ~ — рабі́ць сенса́цыю

7) завяршы́ць, зрабі́ць

éine Partíe ~ — згуля́ць па́ртыю (у шахматы)

Ánspruch auf etw. (A) ~ — прэтэндава́ць на што-н.

8) рабі́ць, прычыня́ць, выкліка́ць

j-m Angst ~ — наганя́ць на каго́-н. страх

j-m Vergnügen ~ — прыно́сіць каму́-н. задавальне́нне

9) рабі́ць (сабе)

sich (D) über etw. (A) Gedánken ~ — турбава́цца, непако́іцца, хвалява́цца аб чым-н.

es sich (D) bequém ~ — уладко́ўвацца зру́чна [ёмка, вы́гадна]

10)

j-m Recht ~ — дагадзі́ць (каму-н.)

j-m etw. déutlich ~ — растлума́чыць каму́-н. што-н.

sich an etw. (D) ~ — бра́цца за што-н. (напр., за работу)

sich auf den Weg ~ — выпраўля́цца ў даро́гу

was macht dein Deutsch? — як твае́ по́спехі з няме́цкай мо́вай?

mach, dass du fórtkommst! — выбіра́йся [прэч] адсю́ль!

◊ sich dünn(e) [aus dem Staub] ~ — разм. зні́кнуць, зліня́ць, уцячы́

2.

vi разм.

1)

acht Stúnden ~ — працава́ць во́сем гадзі́н

mach schnell!, máche, máche! — хутчэ́й!

ich mach ja schon! — за́раз!, хвілі́нку!

2) (in D) гандлява́ць (чым-н.)

in Textíli¦en ~ — гандлява́ць ткані́най

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

get [get] v. (got, got AmE gotten)

1. атры́мліваць; набыва́ць, здабыва́ць;

I got a letter today. Я атрымаў сёння ліст;

Where did you get these new shoes? Дзе вы набылі/купілі гэтыя новыя туфлі?

2. (азначае змену ў стане) станаві́цца, рабі́цца;

It’s getting dark. Цямнее;

They’ve just got married. Яны нядаўна пажаніліся.

3. (азначае змену месца, месцазнаходжання) I got into the car. Я сеў у машыну;

I must be getting home. Мне трэба ісці дадому;

What time does the train get into Paris? Калі цягнік прыходзіць у Парыж?

4. (to) дабіра́цца;

How do you get to work? Як вы дабіраецеся да працы?

5. разуме́ць; пачу́ць;

I don’t get you/it. Я не разумею вас/гэта;

I didn’t get the last word. Я не зразумеў/не пачуў апошняе слова.

6. (у спалучэнні з дзеясловам have)

1) мець;

They’ve got two dogs. У іх два сабакі;

I’ve got a headache. Мне баліць галава.

2) (have got to + Inf) быць вы́мушаным;

I’ve got to work this Sunday. Я вымушаны працаваць у гэтую нядзелю;

get smb. to do smth. угавары́ць/перакана́ць/прыму́сіць каго́-н. зрабі́ць што-н.;

Get your husband to go to the doctor. Угаварыце мужа пайсці да доктара

♦

get into trouble тра́піць у бяду́;

get rid of пазбаўля́цца, збаўля́цца ад

get about [ˌgetəˈbaʊt] phr. v. BrE =

get around get across [ˌgetəˈkrɒs] phr. v. дане́сці да свядо́масці, зрабі́ць (або́ стаць) зразуме́лым (для вялікай колькасці людзей);

Did your speech get across to them? Ці зразумелі яны тваю прамову?

get along [ˌgetəˈlɒŋ] phr. v.

1. ісці́; ру́хацца напе́рад; рабі́ць по́спехі;

I must be getting along. Мне трэба ісці;

How is your work getting along? Як пасоўваецца ваша праца?;

How are you getting along with your English? Як у вас справы з англійскай мовай?

2. абыхо́дзіцца; We can get along without your help. Мы абыдземся без вашай дапамогі.

3. ла́дзіць (паміж сабой);

They get along very well. Яны добра ладзяць/жывуць у згодзе.

4. : infml Get along with you! Кінь. Ідзі ты (я табе не веру)!

get around [ˌgetəˈraʊnd] phr. v.

1. е́здзіць, падаро́жнічаць, вандрава́ць;

People are getting around much more than they used to. Цяпер людзі падарожнічаюць шмат болей, чым раней.

2. BrE распаўсю́джвацца (пра навіны і да т.п.);

The news soon got around. Навіна хутка распаўсюдзілася.

3. (to) знайсці́ час, каб узя́цца за што-н. нарэ́шце;

After a long delay he got around to writing the letter. Пасля доўгага адкладу ён узяўся пісаць гэты ліст.

get at [ˌgetˈæt] phr. v.

1. дабіра́цца да чаго́-н., дастава́ць;

Put the food where the cat can’t get at it. Пакладзі яду там, куды кот не дабярэцца;

get at the truth дакапа́цца да пра́ўды

2. мець на ўва́зе;

What are you getting at? Што вы хочаце сказаць?/На што вы намякаеце?

3. infml чапля́цца, прыдзіра́цца;

Stop getting at me! Кінь чапляцца да мяне!

get away [ˌgetəˈweɪ] phr. v.

1. уцячы́, збе́гчы;

The prisoner got away. Зняволены збег;

The thieves got away with the money. Злодзеі ўцяклі з грашыма;

You can’t get away from the fact that… Нікуды не дзецца ад таго (факта), што…

2. пайсці́, вы́зваліцца;

I was at a meeting and couldn’t get away. Я быў на пасяджэнні і не мог адысці.

3. (with) зрабі́ць што-н. дрэ́ннае і не быць зло́ўленым або пакара́ным;

He got away with it. Гэта сышло яму з рук.

get back [ˌgetˈbæk] phr. v.

1. вярта́цца;

When will he get back? Калі ён вернецца?;

I got back into bed. Я зноў лёг у пасцель.

2. атрыма́ць наза́д;

How can I get my things back? Як мне вярнуць свае рэчы?

3. (at) infml адпо́мсціць;

I’ll get back at him one day! Калі-небудзь я яму адпомшчу!

get by [ˌgetˈbaɪ] phr. v.

1. прайсці́; прае́хаць;

Please let me get by. Калі ласка, дазвольце мне прайсці.

2. (on, with) жыць; абыхо́дзіцца;

She can’t get by on so little money. Яна не можа пражыць на такія малыя грошы.

get down [ˌgetˈdaʊn] phr. v.

1. запі́сваць;

Get down every word he says. Запісвай кожнае яго слова.

2. (to) бра́цца за;

He got down to his work. Ён засеў за працу.

get in [ˌgetˈɪn] phr. v.

1. прыбыва́ць, прыязджа́ць, прыхо́дзіць;

The train got in late. Цягнік прыйшоў позна.

2. садзі́цца (у аўтобус, цягнік і да т.п.);

The bus drove up and they got in. Падышоў аўтобус, і яны селі.

3. прайсці́ (на выбарах);

He got in for Cheshire. Яго выбралі ў парламент ад графства Чэшыр.

4. тра́піць;

We didn’t get in to the concert. Мы не трапілі на канцэрт.

5. збіра́ць (ураджай);

The farmers are getting the crops in. Фермеры збіраюць ураджай.

6. закупля́ць, запа́сіць;

Let’s get in some more coffee before the price goes up. Давай купім яшчэ трохі кавы, пакуль не ўзнялі цану.

get off [ˌgetˈɒf] phr. v.

1. ад’язджа́ць, адыхо́дзіць;

I must be getting off. Мне трэба ісці.

2. схо́дзіць, выхо́дзіць; зла́зіць;

He got off at the library. Ён сышоў каля бібліятэкі;

She got off the bicycle. Яна злезла з веласіпеда.

3. адпраўля́ць; адсыла́ць;

He got the letter off by the first post. Ён адаслаў ліст першай поштай.

4. вы́ратавацца, пазбе́гнуць, уні́кнуць, пазба́віцца;

His lawyer got him off. Яго адвакат дабіўся яго апраўдання.

get on [ˌgetˈɒn] phr. v.

1. ру́хацца напе́рад, рабі́ць по́спехі;

How is he getting on? Як ідуць у яго справы?;

If you want to get on you must… Калі вы хочаце дасягнуць поспеху, вам трэба…

2. праця́гваць;

Get on with your work. Працуйце далей.

3. (with) ла́дзіць;

He is easy to get on with. З ім лёгка ладзіць.

get out [ˌgetˈaʊt] phr. v.

1. выхо́дзіць; выла́зіць;

We got out at the next stop. Мы выйшлі на наступным прыпынку;

Get out!

1) Выхо́дзь(це)!

2) Ідзі́ прэч!

2. выма́ць, выця́гваць;

He got out his spectacles. Ён выняў акуляры.

3. збе́гчы;

One of the lions got out of the zoo. Адзін леў збег з заапарка.

4. выдава́ць, выпуска́ць;

They hope to get the book out very soon. Яны спадзяюцца выдаць кніжку вельмі хутка.

5. вымаўля́ць (з цяжкасцю);

I couldn’t get out a single word. Я не мог вымавіць ані слова.

6. рабі́цца вядо́мым;

How did the information get out? Як сталі вядомыя гэтыя звесткі?

get over [ˌgetˈəʊvə] phr. v.

1. ачуня́ць; пераадо́лець, апра́віцца (ад хваробы, няўдачы і да т.п.);

He’s just got over an illness. Ён толькі што ачуняў ад хваробы.

2. растлума́чыць; дане́сці;

I got the main point over to him. Я растлумачыў яму галоўнае.

3. ско́нчыць (што-н. неабходнае, але непрыемнае);

I’ll be glad to get the exams over and done with. Каб хутчэй скончыліся экзамены!

get round [ˌgetˈraʊnd] phr. v.

1. распаўсю́джвацца;

The story soon got round. Гісторыя хутка распаўсюдзілася.

2. пераадо́лець; пазбе́гнуць;

They got round the problem by borrowing money. Яны пазбеглі праблемы, пазычыўшы грошы.

3. угаво́рваць; перако́нваць;

get through [ˌgetˈθru:] phr. v.

1. прайсці́; прабі́цца; праве́сці;

She got through to the third round. Яна прайшла ў трэці тур;

The government got the new law through. Урад правёў новы закон праз парламент.

2. ско́нчыць; скарыста́ць по́ўнасцю;

I shan’t get through before 6. Да 6 гадзін я не скончу.

3. (to) дахо́дзіць да разуме́ння (каго́-н.);

The message got through to him. Ён зразумеў, у чым справа.

get together [ˌgettəˈgeðə] phr. v. збіра́ць; збіра́цца;

We must get together and have a talk. Нам трэба сустрэцца і пагаварыць.

get up [ˌgetˈʌp] phr. v.

1. устава́ць; падыма́цца

2. будзі́ць; падыма́ць;

Get the children up. Пабудзіце дзяцей.

3. павялі́чваць, прыбаўля́ць;

get up speed павялі́чваць/прыбаўля́ць ху́ткасць

4. BrE узніма́цца (пра вецер, агонь і да т.п.)

5. infml арганізава́ць; нала́джваць;

get up a concert/a dance нала́дзіць канцэ́рт/та́нцы

6. infml прыбіра́цца, убіра́цца;

She got up as a Spanish dancer. Яна ўбралася як іспанская танцаўшчыца.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)