Плы́ўкі ’плывучы, які лёгка размываецца (аб грунце)’ (ТСБМ). Да плысці, плыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

распе́цца

1. (запець лёгка і свабодна) sich éinsingen*;

2. (захапіцца спевамі) óhne Únterlass síngen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

выбухованебяспе́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які лёгка ўзрываецца; небяспечны ў адносінах магчымасці ўзрыву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

легкатра́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка ператраўляецца, засвойваецца органамі стрававання. Легкатраўныя прадукты харчавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узве́сціся, ‑вядзецца; зак.

Стаць на баявы ўзвод (пра зброю). Курок лёгка ўзвёўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кро́іцца, кроіцца; незак.

1. Паддавацца кройцы. Хром лёгка кроіцца.

2. Зал. да кроіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лікві́дны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які лёгка рэалізуецца, ператвараецца ў наяўныя грошы. Ліквідныя сродкі.

[Ад лац. liquidus — рэдкі, цякучы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пілава́цца, ‑луецца; незак.

1. Паддавацца распілоўванню. Сасна лёгка пілуецца.

2. Зал. да пілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узрыванебяспе́чны, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка ўзрываецца; небяспечны з-за магчымасці ўзрыву. Узрыванебяспечны газ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пары́вісты, -ая, -ае.

1. З рэзкімі раптоўнымі парывамі, няроўны.

П. вецер.

2. Рэзкі, імклівы, не плаўны.

Парывістыя рухі.

3. Які дзейнічае парывамі (у 2 знач.), які лёгка захапляецца.

Парывістая натура.

|| наз. пары́вістасць, -і, ж.

П. у рухах, манерах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)