◎ Насяле́нец ’жыхар’ (Сл. ПЗБ), населёнец ’наежджы’ (ТС), рус. дыял. населёнец ’пасяленец, каланіст’. Да насяліць, гл. сяліць; дакладная словаўтваральная паралель славен. naselje‑ пес ’пасяленец, каланіст’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

aboriginal​1 [ˌæbəˈrɪdʒənl] n.

1. Aboriginal абарыге́н (пра карэннага жыхара Аўстраліі)

2. абарыге́н; аўтахто́н; карэ́нны жыха́р, тузе́мец, ту́былец, тутэ́йшы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Birmáne

m -n, -n бірма́нец, жыха́р Бі́рмы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Paraguayer

['pa:ragvaər] і [-guaər]

m -s, - парагва́ец, жыха́р Парагва́я

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Préuße

m -n, -n пруса́к, жыха́р Пру́сіі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hésse

m -n, -n жыха́р Ге́сэна, ге́сэнец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Laóte

m -n, -n лао́сец, жыха́р Лао́са

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Вяско́вец ’жыхар вёскі’ (БРС, КТС) — уласнабеларускае. Утворана пры дапамозе суф. ‑овец ад вёска (гл.). Сюды ж вяскоўка, вяскоўскі (КТС), вясковы ’сельскі’ (БРС, КТС, Яруш., Бяльк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

маскві́ч м

1. (жыхар) Móskauer m -s, -;

2. (расійская марка аўто) Móskwitsch m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Паляшу́к ’жыхар Палесся’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ). Ст.-рус. полѣшанинъ ’тс’ < Полѣсье. Бел. форма, калі меркаваць па ш, утворана на аснове полѣшанинъ з заменай суф. ‑анін на ‑ук.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)