Verbum

каламя́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Густая моцная льняная тканіна.

|| прым. каламя́нкавы, -ая, -ае.

кала́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Марская драпежная ластаногая млекакормячая жывёліна сямейства куніцавых; марская выдра.

|| прым. кала́навы, -ая, -ае.

калана́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -на́д, ж.

Рад або некалькі радоў калон (у 1 знач.), якія складаюць архітэктурнае цэлае.

каланізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

1. Захапіўшы чужую краіну, ператварыць (ператвараць) у калонію (у 1 знач.).

2. Засяліць (засяляць) свабодныя землі перасяленцамі, каланістамі.

|| наз. каланіза́цыя, -і, ж.

|| прым. каланізацы́йны, -ая, -ае.

каланіза́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, хто праводзіць палітыку каланіялізму.

2. Той, хто засяляе пустуючыя землі; пасяленец, каланіст (уст.).

|| прым. каланіза́тарскі, -ая, -ае.

калані́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Жыхар калоніі (у 2 і 4 знач.).

|| ж. калані́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. калані́сцкі, -ая, -ае.

калані́ца, -ы, ж. (разм.).

Калёсная мазь (часцей адпрацаваная).

каланіялі́зм, -у, м.

Палітыка каланіяльнага прыгнёту.

|| прым. каланіялі́сцкі, -ая, -ае.

каланія́льны гл. калонія.

калано́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

Драпежны пушны звярок сямейства куніцавых, а таксама яго футра.

|| прым. каланко́вы, -ая, -ае.