◎ Праза́рыты ’празорлівы’ (Мат. Гом.), праварынны ’вельмі разумны’ (Ян.), ’уніклівы’ (мазыр., Г4). Слова па паходжанню з’яўляецца залежным дзеепрым. прошл. часу ад празарыць. Слова таго ж кораня, што і зрэнка, узор з іншай ступенню агаласоўкі. Параўн. рус. дыял. зарить ’глядзець на што-небудзь, не адрываючыся’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ве́рыць несов., в разн. знач. ве́рить; (в Бога — ещё) ве́ровать;

в. у перамо́гу — ве́рить в побе́ду;

в. у Бо́га — ве́рить (ве́ровать) в Бо́га;

в. ко́жнаму сло́ву — ве́рить ка́ждому сло́ву;

в. балбатуну́ не́льга — ве́рить болтуну́ нельзя́;

◊ в. на сло́ва — ве́рить на́ слово;

не в. сваі́м вуша́м (вача́м) — не ве́рить свои́м уша́м (глаза́м)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прыго́жы

1. в разн. знач. краси́вый; (о лице, человеке) милови́дный;

п. пейза́ж — краси́вый пейза́ж;

~жыя ру́хі — краси́вые движе́ния;

~жая му́зыка — краси́вая му́зыка;

п. ўчы́нак — краси́вый посту́пок;

~жыя сло́вы — краси́вые слова́;

~жая дзяўчы́на — краси́вая (милови́дная) де́вушка;

2. изя́щный;

п. касцю́м — изя́щный костю́м;

◊ ~жае пісьме́нства — изя́щная литерату́ра, изя́щная слове́сность;

п. пол — прекра́сный пол

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

◎ Мыслён ’паўбатыст’ (Шпіл.). Да муслін (гл.). Канец слова аформлены паводле бел. лён.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кілды́шыць ’тармасіць, валтузіць’ (Сцяшк.). Слова балт. паходжання. Параўн. літ. keldinti ’перасунуць, пераставіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вымо́ўнасць ’вобразнасць, дар слова’ (Гарэц., Др.-Падб.). Запазычанне з польск. wymowność ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыста́нне (прыста́ньня) ’далучэнне’ (Бяльк.). Укр. при́стани ’далучэнне да кампаніі’. Гл. папярэдняе слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пуце́ль ’кісель на малацэ’ (жлоб., Мат. Гом.). Няясна, канец слова нагадвае кісель.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Раха́ва ’замарашка, гразнуля’ (Бяльк.). Гл. папярэдняе слова, словаўтварэнне як у разява (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ры́длі ’вілы з двума рагамі для гною’ (Сл. Гродз.). Да папярэдняга слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)