dysponowany

схільны да чаго; падрыхтаваны; які мае жаданне (настрой, ахвоту) да чаго; у добрым фізічным стане;

dobrze dysponowany — добра падрыхтаваны; у добрай форме

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

elitarny

elitarn|y

прывілеяваны; элітарны; які мае адносіны да эліты; элітны;

~a literatura — элітарная літаратура; літаратура не для ўсіх;

~a dzielnica — элітны раён

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Únbefugte

sub m, f - n, -n чалаве́к, які́ не ма́е пра́ва (на што-н.)

~n Éintritt verbóten — пабо́чным асо́бам увахо́д забаро́нены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Паля́рны ’які мае адносіны да полюса’, перан. ’цалкам процілеглы’ (ТСБМ). З польск. polarny або рус. поля́рный. Апошнія з нов.-лац. polāris < polus (гл. Фасмер, 3, 322).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Лашчо́нец, лашчоніц ’падхалім, падліза’ (Бяльк.). Утворана ад лашчыць (гл.). Дзеяслоў лашчоніцца ’лашчыцца (пра падхаліма)’ мае адыменнае ўтварэнне. Аб суфіксе ‑онец гл. Сцяцко, Афікс. наз., 26–27.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Малажа́ва ’чалавек, які молада выглядае’, ’расліна, якая мае добры выгляд’ (КЭС, лаг.). Бел. рэгіяналізм, утвораны ад прыметніка маладжа́вы. Аналагічна ўкр. бук. молоджа́ва, молоджя́ва ’моладзь, маладыя людзі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

effective

[ɪˈfektɪv]

adj.

1) уда́лы, эфэкты́ўны

2) дзе́йсны, які́ ма́е сі́лу (пра зако́н)

to become effective — набыва́ць сі́лу

3) які́ ствара́е ўра́жаньне, эфэ́ктны

4) гато́вы да бо́ю (жаўне́р)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

feverish

[ˈfi:vərɪʃ]

adj.

1)

а) які́ ма́е невялі́кую гара́чку

б) у гара́чцы

2) вы́кліканы гара́чкай, гара́чкавы

feverish thirst — гара́чкавая сма́га

3) ліхама́нкавы, гара́чкавы; неспако́йны

feverish haste — ліхама́нкавы сьпе́х

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ruling

[ˈru:lɪŋ]

1.

n.

1) пастано́ва су́ду, судо́вая пастано́ва

2) ліне́йкі (на папе́ры)

2.

adj.

1) які́ ма́е ўла́ду, кіру́е дзяржа́вай, кіру́ючы

2) які́ пераважа́е, перава́жны; найбо́льш пашы́раны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

арабе́скавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да арабесак, мае форму арабесак (у 1 знач.). Арнамент з арабескавых фігур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)