word
1) сло́ва
2) каро́ткая гу́тарка
3) каро́ткі вы́ступ
4) паро́ль -ю
5) абяца́ньне
6) ве́стка
7) высло́ўе
выка́зваць сло́вамі
•
- by word of mouth
- eat one’s words
- have a word with
- have the last word
- in a word
- take the words out of someone’s mouth
- the last word
- upon my word
- one word led to another
- The Word
- word for word
- word of command
- words
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ве́даць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Знаць што‑н., мець уяўленне пра што‑н.
2. Мець веды, навыкі, умець рабіць што‑н.
3. Быць знаёмым з кім‑н.
4. Усведамляць, уяўляць; разумець.
5. Перажываць, адчуваць; мець справу, знацца, знаць.
6.
7. і
8.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лю́дзі
○ малады́я л. — молоды́е лю́ди;
◊ на (пры) людзя́х — на лю́дях;
ну і л.! — ну и лю́ди!;
вы́йсці (вы́біцца, прабі́цца) у л. — вы́йти (вы́биться, проби́ться) в лю́ди;
быва́ць у людзя́х (у кампа́ніі) — быва́ть в о́бществе;
людзе́й паба́чыць — люде́й повида́ть;
вы́весці ў л. — вы́вести в лю́ди;
л. до́брыя — честно́й наро́д; лю́ди до́брые;
ні сабе́, ні лю́дзям — ни себе́, ни лю́дям;
людзя́м у во́чы глядзе́ць — лю́дям в глаза́ смотре́ть;
л. до́брай во́лі — лю́ди до́брой во́ли;
на людзя́х і паме́рці не стра́шна —
паспе́х — людзя́м на смех —
людзе́й слу́хай, а свой ро́зум май —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
звяза́ць, звяжу, звяжаш, звяжа;
1. Змацаваць, злучыць канцы чаго‑н., завязаўшы вузлом або прывязаўшы адзін да аднаго.
2. Змацаваць якія‑н. прадметы, перавязаўшы або абвязаўшы іх чым‑н.; перавязаўшы, злучыць у што‑н.
3.
4. Прывязаць адну да другой рукі, ногі, пазбавіўшы каго‑н. свабоды рухаў.
5. Наладзіць зносіны паміж чым‑н. з дапамогай сродкаў сувязі або дарог.
6. Наладзіць сувязь каму‑н. з кім‑, чым‑н.
7. Аб’яднаць чым‑н. у адно цэлае.
8. Паставіць у якую‑н. залежнасць ад чаго‑н., у якія‑н. адносіны да чаго‑н.
9. Зрабіць што‑н. вязаннем.
10. У хіміі — вывесці са свабоднага стану.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адступі́ць, ‑ступлю, ‑ступіш, ‑ступіць;
1. Ступіўшы назад, убок, аддаліцца, адысці ад каго‑, чаго‑н.
2. Адысці назад пад націскам праціўніка, пакінуўшы
3.
4.
5.
6. Пішучы, друкуючы, пакінуць месца ад краю ліста.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
меркава́ць, мяркую, мяркуеш, мяркуе;
1. Гаварыць, разважаць, абмяркоўваючы што‑н.; думаць.
2. Рабіць якія‑н. вывады, дапушчэнні, здагадкі.
3. Мець намер, план.
4. Ацэньваць якім‑н. чынам, рабіць заключэнне.
5.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лічы́цца, лічуся, лічышся, лічыцца;
1. Расцэньвацца якім‑н. чынам, успрымацца як‑н.
2.
3.
4. Знаходзіцца, быць на ўліку дзе‑н.
5.
6.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
магчы́, магу, можаш, можа;
1. Быць у стане, мець дастаткова сілы выканаць што‑н.
2. Мець права, абавязак.
3. Абазначае верагоднасць, магчымасць якога‑н. дзеяння.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прасі́ць, прашу, просіш, просіць;
1.
2.
3.
4.
5.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папе́ра, ‑ы,
1. Матэрыял для пісьма, друку, малявання і пад., які вырабляецца ў асноўным з раслінных валокнаў, апрацаваных адпаведным спосабам.
2. Пісьмовы дакумент афіцыйнага характару.
3.
•••
[Ад грэч. pápyros — выраб з расліны папірусу]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)