свае́

1. мест. притяж., мн. свои́; см. свой;

2. в знач. сущ. (родственники, близкие) свои́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сво́й

займеннік, прыналежны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сво́й свая́ сваё свае́
Р. свайго́ сваёй свайго́ сваі́х
Д. свайму́ сваёй свайму́ сваі́м
В. свайго́ (адуш.)
сво́й (неадуш.)		 сваю́ сваё сваі́х
свае́
Т. сваі́м сваёй
сваёю		 сваі́м сваі́мі
М. сваі́м сваёй сваі́м сваі́х

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самакарэктава́ць

‘самому скарэктаваць (карэктаваць) свае дзеянні’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. самакарэкту́ю самакарэкту́ем
2-я ас. самакарэкту́еш самакарэкту́еце
3-я ас. самакарэкту́е самакарэкту́юць
Прошлы час
м. самакарэктава́ў самакарэктава́лі
ж. самакарэктава́ла
н. самакарэктава́ла
Загадны лад
2-я ас. самакарэкту́й самакарэкту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час самакарэкту́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самакарэктава́ць

‘самому скарэктаваць (карэктаваць) свае дзеянні’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. самакарэкту́ю самакарэкту́ем
2-я ас. самакарэкту́еш самакарэкту́еце
3-я ас. самакарэкту́е самакарэкту́юць
Прошлы час
м. самакарэктава́ў самакарэктава́лі
ж. самакарэктава́ла
н. самакарэктава́ла
Загадны лад
2-я ас. самакарэкту́й самакарэкту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час самакарэктава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мана́ткі, -аў (разм.).

Дробныя рэчы, пажыткі.

Збіраць свае м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хвалі́цца, хвалю́ся, хва́лішся, хва́ліцца; незак.

Расхвальваць свае поспехі, заслугі; з пахвальбой расказваць пра свае ўчынкі, дасягненні і пад.

Ён любіць х.

Х. поспехамі.

|| зак. пахвалі́цца, пахвалю́ся, пахва́лішся, пахва́ліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саманабы́ты, -ая, -ае.

Не спадчынны, набыты асабіста, на свае сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спавяда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. Быць на споведзі, прызнаваць свае грахі.

2. перан. Шчыра расказваць пра свае сакрэты, пра сябе.

Няма чаго кожнаму с.

|| зак. вы́спаведацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́хі.

У выразе: лахі пад пахі (разм.) — сабраўшы свае пажыткі, выбірацца куды-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прычында́лы, -аў (разм., жарт.).

Прадметы, рэчы аднаго якога-н. прызначэння.

Сабраць свае прычындалы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)