Які выклікае нянавісць, агіду. Крыўдна было думаць, што дарагія твайму сэрцу мясціны ўжо топча жалезны бот ненавіснага акупанта.Паслядовіч.Шапацеў ненавісны халодны дождж.Васілеўская.// Які выражае нянавісць, поўны нянавісці. «А-а, праклятая!» — Аксіння бліснула на Акульку ненавісным позіркам і спынілася.Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вампі́р, ‑а, м.
1. У павер’ях некаторых еўрапейскіх народаў — мярцвяк, які ноччу выходзіць з магілы, каб смактаць кроў людзей.
2. Бязлітасны эксплуататар; крывасмок. Капайце яму, далакопы, Каб у яе халодны жвір Упаў навек тыран Еўропы, Крывавы прывід і вампір.Колас.
3. Род буйных кажаноў.
[Ням. Vampir.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маро́зны, ‑ая, ‑ае.
1. З марозам, вельмі халодны. Марозны вецер. Марозная зіма. □ Сонечная марозная раніца іграла зайчыкамі на сценах пакоя.Гартны.
2. Звязаны з дзеяннем марозу. Раптам стук пачуўся ў хату з двара, з марознае імглы.Колас.Пад нагамі паскрыпвае свежы, марозны снег.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bloodless
[ˈblʌdles]
adj.
1) бяскро́ўны; бляды́
a bloodless victory — перамо́га без праліцьця́ крыві́
2) без энэ́ргіі, вя́лы, без жыцьця́
3) бязду́шны, хало́дны; нячу́лы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
непрыве́тны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і непрыветлівы. Хмур[н]ы і сур’ёзны твар [Стэфы] здаваўся злосным і непрыветным.Чарнышэвіч.У чорнай цемры, якая ахінула ўсё — і лясок, і нізіну, і ўзгоркі — імжыць па-асенняму непрыветны і халодны дождж.Сіўцоў.Парослы сівым лішайнікам чорны лес выглядаў суровым і непрыветным.Ігнаценка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
афарбава́цца, ‑буецца; зак.
1. Пакрыцца або насыціцца фарбай, чым‑н. фарбуючым. Тканіна добра афарбавалася.
2. Набыць які‑н. колер. Неба раз’яснілася, афарбавалася ў зеленаваты халодны колер.Колас.Брыдка было ад нечага, калі ўвайшла [Макрына] у хату. Адразу афарбаваўся твар.Баранавых.//перан. Набыць якое‑н. значэнне, які‑н. сэнс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пы́льны, ‑ая, ‑ае.
Які пакрыўся пылам, увабраў у сябе пыл. Пыльны дыван. □ Гендарсан зірнуў на пыльныя лаўкі і не захацеў садзіцца.Чарнышэвіч.Пыльная вуліца бегла між прысад.Асіпенка.// Які адрозніваецца вялікай колькасцю пылу. Паветра рабілася гарачае і пыльнае.Гроднеў.Дзень быў сонечны, але халодны, пыльны.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нейтралізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак.
1.каго-што. Зрабіць (рабіць) нейтральным (у 1, 2 знач.). Нейтралізаваць армію. Нейтралізаваць дзяржаву.