święcie
свята; цвёрда;
jestem święcie przekonany, że ... — я цвёрда перакананы, што...
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
укармі́ць сов.
1. откорми́ть, упита́ть;
у. парася́ да свя́та — откорми́ть поросёнка к пра́зднику;
2. разг. прокорми́ть;
у. жывёлу — прокорми́ть скот
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Спажы́нкі ‘Прачыстая’ (Нас.), Спажына́ ‘Спас (6/19 жніўня) (Сл. ПЗБ), спажы́наўка ‘спасаў пост’ (Касп.). Рус. зах., паўд. спожи́нки ‘пост перад Прачытай’. Паводле Фасмера (3, 737), з госпожинки ад госпожа ‘Багародзіца’ пад уплывам спожин ‘свята ўраджаю, жніво’. Збліжана з дажы́нкі ‘канец жніва, свята ўраджаю’, спажы́ць (Федар. 4), спожы́ць ‘выкарыстаць’ (ТС), спажываць ‘карыстацца’ (Сержп., Пятк. 2), параўн. няяснае спажываць ‘перажываць’ (Ян.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Тырно́ўка, тырны́вка ‘свята паміж Пакровамі і днём св. Міхаіла’ (Клім.), тэрно́ўка, тарно́ўка ‘свята, дзень Параскевы Сербкай, 14/25 кастрычніка’ (Талстая, Полес.). Назва выводзіцца з імені святой Параскевы Тырнаўскай, балг. св. Петка Търновска ад г. Търново ‘Тырнава (у Балгарыі)’, культ якой зліўся з культам св. Параскевы Сербскай пад агульнай назвай пя́ценка (гл.), падрабязней гл. Талстая, Полес., 558.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прысто́л ’прастол’ (гарад., Сл. ПЗБ), ’сельскае свята ў гонар святога, імем якога названа царква’ (Мат. Гом.). Гл. прасто́л, прасто́льны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Fest
n -(e)s, -e свя́та; урачы́стасць, фэст
ein ~ gében* — ла́дзіць свя́та
◊ man muss die ~e féiern, wie sie fállen* — ≅ трэ́ба карыста́цца мо́мантам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
карнава́л, ‑а, м.
1. Народнае гулянне-маскарад з танцамі, выступленнямі самадзейнасці, гульнямі, звычайна пад адкрытым небам. Навагодні карнавал.
2. Вясенняе народнае свята ў Італіі, якое суправаджаецца вулічнымі шэсцямі, маскарадам (адпавядае масленіцы).
[Іт. carnevale.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
святкава́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. святкаваць; працэс адзначэння свят. Святкаванне Першага мая. // Свята (у 1 знач.). Святы Казімер карыстаецца вялікаю пашанаю сярод католікаў, і святкаванне яго выпадае напрадвесні. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Boxing Day [ˈbɒksɪŋdeɪ] n. «дзень падару́нкаў» (26 снежня, другі дзень Калядаў, афіцыйнае свята ў Вялікабрытаніі, калі заможныя людзі робяць падарункі прыслузе, паштальёну і г.д.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Féiertag
m -(e)s, -e
1) свя́та
2) выхадны́ дзень
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)