entrench

[ɪnˈtrentʃ]

v.

1) умацо́ўваць, абво́дзіць ако́пам

2) замацо́ўвацца, укараня́цца (і пра звы́чай)

3) паруша́ць (правы́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

феада́л, ‑а, м.

Гіст. Прадстаўнік пануючага класа пры феадалізме. Ва ўмовах упадку эканамічнага жыцця ў Беларусі, які пачаўся з сярэдзіны XVII стагоддзя, у яе гарадах, у тым ліку і Мінску, узмацнілася наступленне феадалаў на ўласнасць і правы гараджан. «Беларусь». // Памешчык-прыгоннік.

[Лац. feodalis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ukośnik

м. касая рыска; касяк; слэш;

ukośnik wsteczny — адваротны касяк; правы касяк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

podeptać

зак. патаптаць; растаптаць;

podeptać czyje prawa перан. растаптаць (зняважыць) чые правы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Fáhrschein

m -(e)s, -e

1) (праязны́) біле́т

2) правы́ на кірава́нне аўтамашы́най

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

фурма́нства, ‑а, н.

Занятак, прафесія фурмана. У Вялікім княстве Літоўскім татарам прадастаўлены былі ўсе грамадзянскія правы і свабода веравызнання. Яны выкарыстоўваліся для воінскай службы, займаліся агародніцтвам, садаводствам і фурманствам. Жураўскі. Афіцыйна ва ўправе.. [Антон] атрымаў дакумент на сваё фурманства і карыстаўся ім спрытна. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

endeavour​2 [ɪnˈdevə] v. fml намага́цца, стара́цца; спрабава́ць, рабі́ць за́хады;

They are ende-avouring to protect trade union rights. Яны спрабуюць абараніць правы прафсаюзаў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэкстракарды́я

(ад лац dexter, -tri = правы + -кардыя)

прыроджаная анамалія становішча сэрца, пры якой большая частка сэрца размешчана ў грудной клетцы з правага боку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

канстыту́цыя, ‑і, ж.

1. Асноўны закон дзяржавы, які мае вышэйшую юрыдычную сілу і вызначае грамадою дзяржаўны лад, выбарчую сістэму, прынцыпы арганізацыі і дзейнасці дзяржаўных органаў і асноўныя правы і абавязкі грамадзян. Канстытуцыя СССР. Манархічная канстытуцыя.

2. Будова арганізма, склад цела. Канстытуцыя чалавека. Канстытуцыя жывёлы.

[Ад лац. constitutio — будова; ўстанаўленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэ́дыт

(лац. credit = ён верыць)

правы бок бухгалтарскага балансу, у рахунках актыву 2 змяшчае расходную частку, а ў рахунках пасіву 2 прыходную (параўн. дэбет).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)