Крой ’укройванне адзення’ (ТСБМ, КЭС, лаг., Яруш., Касп.). Параўн. кроіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крэ́мзаць ’неакуратна, невыразна пісаць або чарціць’ (ТСБМ, КЭС, лаг.). Гл. крэмсаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кілза́ — аб калысцы, якая коса калышацца (КЭС, лаг.). Параўн. кілзаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кіраўні́чы ’асоба, якая кіруе работай ці грамадой’ (КЭС, лаг.). Гл. кіраваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лычба́н ’зняважлівае слова на хлопца-падлетка’ (КЭС, лаг.). Да лызба́н (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыста́вы толькі мн. ’вароты’ (лаг., Жд. 3). Дэрыват ад прыста́віць < ставіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прылёпаўка Невялікая вуліца, прыбудаваная да цэнтральнай (Слаўг.).

в. Прыле́пы Лаг., пас. Прылёпаўка каля в. Драгунск Рагач., вул. Прылёпаўка ў в. Васькавічы Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Міз, міс ’паміж’, ’сярод’ (Кліх, Янк. 2, ТС; лях., дзярж., лаг., Сл. ПЗБ; КЭС, лаг.; пух., З нар. сл.), ’каля’ (Растарг.), ’побач’ (стол., Сл. Брэс.). Укр. чарніг. міз, рус. смал., арханг. мез, ме́зду, ме́зу ’тс’. Узнікла з між (гл.) як вынік мазурэння.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Аглаба́ ’жардзіна ў азяродзе’ (КЭС, лаг.), аглабіца, аглабіна ’тс’ (КТС). Гл. аглобля.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Акуну́цца ’нечага шмат набыць, разбагацець’ (КЭС, лаг.) < *а‑купнуцца. Параўн. акапацца ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)