ахво́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Той, хто мае жаданне заняцца чым-н., узяцца за якую-н. справу.
2. да каго-чаго, на што або з інф. Той, хто схільны да чаго-н., аматар чаго-н. (разм.).
А. пагаварыць.
3. на што. Той, хто хоча атрымаць, набыць што-н. (разм.).
На кнігу знайшлося многа ахвотнікаў.
|| ж. ахво́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
unverrückbar, únverrückbar
a непахі́сны, сто́йкі, усто́йлівы
éinen ~en Zwang fühlen — адчува́ць неадо́льнае жада́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Begíerde
f -, -n (мо́цнае) жада́нне; хці́васць; стра́сць, юр (nach D – да чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
willfáhren
(part II willfáhrt) [wíllfahren (part II gewíllfahrt)] vi (D) выко́нваць (просьбу, жаданне)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
изъявля́ть несов. выка́зваць; (о согласии — ещё) выяўля́ць;
изъявля́ть жела́ние выка́зваць (выяўля́ць) жада́нне;
изъявля́ть согла́сие дава́ць (выка́зваць) зго́ду;
изъявля́ть поко́рность выка́зваць пако́рнасць, скара́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
славалю́бства, ‑а, н.
Жаданне славы, імкненне да яе. Відаць было, што .. [гаспадар] — не без славалюбства — ганарыцца і гэтым зборышчам, .. і атмасферай дасціпнасці, лёгкай ігры мазгавых звілін, спрэчак і ўсяго іншага. Караткевіч. Маладому машыністу варожа пачуццё славалюбства. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
chętka
ж. ахвота; жаданне;
komu przyszła chętka potańczyć — хто захацеў патанчыць; каму захацелася патанчыць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ахво́та ж разм (жаданне) Lust f -;
з ахво́тай mit Vergnügen; gern(e);
у мяне́ прапа́ла ахво́та mir ist die Lust vergángen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
aspiration [ˌæspəˈreɪʃn] n.
1. імкне́нне, мо́цнае жада́нне, пра́га;
I didn’t realize he had political aspirations. Я не ўсведамляла, што ў яго былі палітычныя амбіцыі.
2. ling. прыдыха́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Рахце́ць ’кіпець, гатавацца’ (Сцяшк. Сл.), ряхце́ць ’тарахцець’ (Бяльк.). Утварэнне гукапераймальнага паходжання, параўн. рахтаць (гл.), параўн. таксама імітатыўнае ўкр. ряхті́ти ’бліскаць, мігцець’. Сюды ж таксама рахце́ць ’вельмі хацець’ (слонім., Жыв. НС), параўн. выраз аж дрыжыць — пра моцнае жаданне.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)