доро́жный

1. даро́жны;

доро́жный ма́стер даро́жны ма́йстар;

доро́жные расхо́ды даро́жныя выда́ткі;

доро́жный знак даро́жны знак;

доро́жные ве́щи даро́жныя рэ́чы;

доро́жное строи́тельство даро́жнае будаўні́цтва;

2. (связанные с путешествием) падаро́жны; даро́жны;

доро́жные лю́ди падаро́жныя лю́дзі;

доро́жные впечатле́ния даро́жныя ўра́жанні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакры́ць, -ры́ю, -ры́еш, -ры́е; -ры́ты; зак.

1. гл. крыць.

2. каго-што. Пакласці, накласці зверху на каго-, што-н.

П. сцены слоем фарбы.

3. каго-што. Запоўніць, усеяць чым-н. на паверхні.

Хмары пакрылі неба.

Цела пакрыта высыпкай.

4. што. Пра гукі: заглушыць, зрабіць нячутным.

Гром апладысментаў пакрыў апошнія словы прамоўцы.

5. што. Кампенсаваць, замяніць чым-н.

П. растрату.

П. выдаткі.

6. каго-што. Дапамагчы ўтаіць, схаваць, не выдаўшы чый-н. учынак.

П. чыю-н. віну.

7. што. Пераадолець перамяшчэннем.

Лыжнік пакрыў двухкіламетровую дыстанцыю за 10 хвілін.

8. што. У картачнай гульні: паклаўшы вышэйшую карту, вывесці з гульні карту партнёра.

П. валета дамай.

9. каго. Апладніць (пра жывёл; спец.).

|| незак. пакрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. пакрыццё, -я́, н. (да 2, 3, 5—9 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

incidental

[,ɪnsɪˈdentəl]

1.

adj.

1) малава́жны

incidental details — малава́жныя падрабя́знасьці

2) выпадко́вы

an incidental encounter with an old friend — выпадко́вая сустрэ́ча з стары́м ся́брам

3) пабо́чны (пра ко́шты, выда́ткі)

2.

n.

не́шта пабо́чнае, другара́днага значэ́ньня

•

- incidental to

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

даро́жны в разн. знач. доро́жный; (относящийся к путешествию — ещё) путево́й;

д. пыл — доро́жная пыль;

~ныя выда́ткі — доро́жные (путевы́е) расхо́ды;

д. знак — доро́жный знак;

~ныя рэ́чы — доро́жные ве́щи;

~ныя за́пісы — доро́жные (путевы́е) за́писи;

д. ма́йстар — доро́жный ма́стер;

~нае будаўні́цтва — доро́жное строи́тельство;

~ныя ўра́жанні — доро́жные (путевы́е) впечатле́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацягну́ць, -цягну́, -ця́гнеш, -ця́гне; -цягні́; -ця́гнуты; зак.

1. што. Расцягваючы, зрабіць тугім, напяць (або туга прымацаваць).

Н. трос.

2. што. Адзець (абуць) што-н. з цяжкасцю; накрыцца, нацягнуўшы на сябе што-н.

Н. боты.

Н. коўдру.

3. чаго. Прыцягнуць, прынесці ў якой-н. колькасці.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Настояцца; заварыцца.

Лякарства нацягнула ўжо.

5. перан., што і без дап. Давесці што-н. да нормы, да пэўнай ступені (пра выпрацоўку, выдаткі і пад.); завысіць што-н. (адзнаку, паказчык і пад.; разм.).

Н. ацэнку.

6. пераважна безас., чаго і без дап. Нагнаць ветрам; закрыць, завалачы чым-н. (разм.).

Нацягнула дыму ў хату.

|| незак. наця́гваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. наця́гванне, -я, н. (да 1, 3 і 5 знач.), наця́жка, -і, ДМ -жцы, ж. (да 1 знач.) і нацяжэ́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

overhead

1. [,oʊvərˈhed]

adv.

над галаво́й, у не́бе; на вышэ́йшым паве́рсе; угары́

The stars shone overhead — Угары́ сьвяці́ліся зо́ры

2.

adj.

1) паве́траны, надзе́мны

overhead wires — правады́ ўгары́

2) агу́льны; накла́дны (дадатко́вы)

3. [ˈoʊvərhed]

n.

накладны́я выда́ткі (на гаспада́рча-арганізацы́йныя патрэ́бы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ураза́ць кніжн.

1. (пакараціць) beschnéidnen* vt, verkürzen* vt;

2. (паменшыць, скараціць) verríngen vt, éinschränken vt, schmälern vt, kürzen vt;

ураза́ць выда́ткі die Áusgaben éinschränken;

3. (устаўляць) éinschneiden* vt; éinsetzen vt, éinstellen vt;

ураза́ць замо́к у дзве́ры ein Schloss in die Tür éinbauen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апраўда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Даказаць чыю‑н. невінаватасць. [Шашы] хацелася апраўдаць Максіма. Шамякін. // Вынесці прыгавор, які заключае прызнанне падсуднага невінаватым.

2. Даказаць магчымасць чаго‑н. [Лабановіч:] — Калі за прыродаю пайсці, то можна апраўдаць рознае глупства, асабліва, калі пры гэтым пачнеш яшчэ патураць сабе. Колас. // Паслужыць асновай для апраўдання чаго‑н. Памог выпадак, які паклаў канец ваганням Веры Антонаўны і крыху апраўдаў яе ў вачах Васіля Пятровіча. Карпаў.

3. Праявіць сябе вартым чаго‑н. Умей адважна, друг, змагацца І ворагаў перамагаць, Каб добры гонар сына працы Жыццём і смерцю апраўдаць. Глебка.

4. Кампенсаваць, акупіць. [Осіпава:] — Больш, хоць забі, не дам. А то і ягад сваіх не апраўдаю. Пятніцкі.

5. Афіцыйна пасведчыць дакументамі зробленым выдаткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уве́сці, увяду́, увядзе́ш, увядзе́, увядзём, уведзяце́, увяду́ць; увёў, увяла́, -ло́; увядзі́; уве́дзены; зак.

1. каго-што ў што. Прымусіць увайсці, прывесці куды-н.

У. войскі ў горад.

У. карову ў хлеў.

2. што ў што. Уліць, упусціць, умяшаць унутр чаго-н.

У. глюкозу.

3. каго-што ў што. Уключыць у што-н., зрабіць дзейным або ўжывальным.

У. ў бой новыя сілы.

У. канал у эксплуатацыю.

У. мяч у гульню.

4. каго (што) у што. Уцягнуць у што-н.; прычыніць каму-н. што-н.

У. ў выдаткі.

У. ў грэх.

5. каго (што) у што. Дапамагчы асвоіцца з чым-н., азнаёміць.

У. ў свае планы.

6. што. Устанавіць, пакласці пачатак чаму-н.

У. самаабслугоўванне.

У. надзвычайнае становішча.

|| незак. уво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

|| наз. увядзе́нне, -я, н. і уво́д, -у, М -дзе, м. (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

moderate

1. [ˈmɑ:dərət]

adj.

1) памярко́ўны (пра по́гляд), умеркава́ны (выда́ткі)

2) сярэ́дні; умеркава́ны (напр. хо́лад)

2.

n.

чалаве́к з памярко́ўнымі по́глядамі

3. [ˈmɑ:dəreɪt]

v.t.

1) стры́мваць

2) зьмянша́ць

to moderate one’s demands — зьме́ншыць свае́ патрабава́ньні

4.

v.i.

1) выступа́ць у ро́лі арбі́тра

2) старшынява́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)