земляны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да зямлі 1 (у 3 знач.), звязаны з ёю.
2. Зроблены з зямлі; які складаецца з зямлі.
3. Які жыве або знаходзіцца ў зямлі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
земляны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да зямлі 1 (у 3 знач.), звязаны з ёю.
2. Зроблены з зямлі; які складаецца з зямлі.
3. Які жыве або знаходзіцца ў зямлі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раско́лваць
1. zerspálten
2.
раско́лваць адзі́нства die Éinheit spréngen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
земляны́ Erd -;
земляны́я рабо́ты Érdarbeiten
земляны́
земляна́я гру́ша Topinámbur
земляна́я падло́га Léhmboden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Прале́ска, прале́шка ’травяністая лясная расліна з сіне-фіялетавымі кветкамі, Hepatica Mill. nobilis gartsult’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
зра́зу
1. сра́зу; то́тчас;
2. (в один приём) сра́зу;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
замары́ць 1, ‑мару, ‑морыш, ‑морыць;
1. Замучыць, давесці да смерці дрэнным абыходжаннем, голадам.
2.
•••
замары́ць 2, ‑мару, ‑морыш, ‑морыць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
арэ́шнік Зараснік арэшын, арэхавых кустоў (
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
kokos, ~u
1.
2. ~y
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
імітава́ць
(
1) па-майстэрску пераймаць каго
2) падрабляць што
3) паўтараць музычны матыў у другім голасе на інтэрвал вышэй або ніжэй.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ДАБРЫГО́РСКІ ПАРК,
помнік садова-паркавага мастацтва. Закладзены ў 1906 у
Па перыметры абсаджаны рознымі экзотамі, якія ўтвараюць ахоўныя пасадкі і невял. паркавыя курціны. У ім каля 30 відаў і формаў
Літ.:
Федорук А.Т. Садово-парковое искусство Белоруссии.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)