пусці́ць, пушчу, пусціш, пусціць;
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Verbum
анлайнавы слоўнікwind
I1) ве́цер ве́тру
2) віхо́р ві́хру -ру
3)
4)
5) дыха́ньне
6)
а) пустаме́льства
б) пыхлі́васьць
1) ве́трыць, праве́трываць
2) праню́хваць
3) задыха́цца, выкліка́ць зады́шку
4) дава́ць перадыхну́ць
•
- be out of wind
- break wind
- down the wind
- fair wind
- get wind of
- in the teeth of the wind
- in the eye of the wind
- in the wind
- on the wind
- the way the wind blows
- throw caution to the wind
- winds
IIv., wound, winding
1) ві́цца, абвіва́цца
2) кружы́ць
3) скру́чвацца
1) абвіва́ць, абкру́чваць
2) мата́ць, абмо́тваць, сука́ць
3) заво́дзіць
4) нала́джваць (музы́чны інструмэ́нт)
3.1) вы́гін -у
2) паваро́т, заваро́т -у
3) віто́к -ка́
•
- wind down
- wind off
- wind up
- wind up in
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ды 1,
I.
1. Ужываецца для сувязі аднародных у сэнсавых адносінах членаў сказа і сказаў; адпавядае па значэнню злучніку «і».
2. Ужываецца для сувязі паслядоўных паведамленняў, звязаных адзінствам накіраванасці дзеяння.
II.
1. Злучае процілеглыя члены сказа і сказы; блізкі па значэнню да злучнікаў «але», «аднак».
2. Злучае члены сказа і сказы з узаемным выключэннем і значэннем неадпаведнасці.
III.
1. Далучае сказы і члены сказа, якія дапаўняюць, паясняюць ці падагульняюць выказаную раней думку.
2. Ужываецца пры нечаканых пераходах да другіх падзей, якія завяршаюць папярэднія выказванні.
3. Далучае пры пералічэнні члены сказа з супраціўна-ўзмацняльным значэннем.
•••
ды 2,
Ужываецца ў пачатку сказа для ўзмацнення выразнасці выказвання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
звярну́ць, звярну, звернеш, зверне;
1.
2.
3.
4.
5.
6. Аддаць назад, вярнуць што‑н. узятае.
7.
8.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забра́ць, ‑бяру, ‑бярэш, ‑бярэ; ‑бяром, ‑бераце;
1. Узяць каго‑, што‑н. з сабой, да сябе.
2. Узяць сабе; адабраць, захапіць.
3.
4.
5.
6.
7. Увабраць, засунуць (пра адзенне).
8.
9. Заняць многа або лішняе пры рабоце.
10. Вымазацца, выпацкацца граззю, пылам, мелам.
11.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зайсці́, зайду, зойдзеш, зойдзе;
1. Прыйсці куды‑н., да каго‑н. ненадоўга, пабыць дзе‑н. мімаходам.
2. Ідучы, апынуцца далёка або не там, дзе трэба.
3. Ідучы, дасягнуць патрэбнага месца.
4. Падысці не прама, а збоку, у абход.
5. Ідучы, завярнуць за што‑н., апынуцца за чым‑н.
6. Апусціцца за гарызонт (пра нябесныя свяцілы).
7. Узнікнуць, пачацца (пра размову, гутарку).
8.
9.
10.
11. Налажыцца адно на другое.
12. Падысці, змясціцца.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паплы́сці і паплы́ць, ‑плыву, ‑плывеш, ‑плыве; ‑плывём, ‑плывяце;
1. Пачаць перамяшчацца па паверхні вады або ў вадзе ў пэўным напрамку.
2.
3.
4. Пайсці плаўнай паходкай.
5. Пачаць растоплівацца, расплывацца.
6.
7.
паплы́ць,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пе́рці, пру, прэш, прэ; пром, праце, пруць;
1. Ісці, рухацца, лезці куды‑н., не зважаючы на перашкоды, без дазволу.
2.
3. Выбівацца, выходзіць, вылазіць на паверхню.
4.
5.
6.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сало́дкі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае прыемны смак, уласцівы цукру, мёду і пад.
2.
3.
4.
5.
6.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ствары́ць, ствару, створыш, створыць;
1. Зрабіць існуючым.
2. Арганізаваць, сфарміраваць.
3. Падрыхтаваць, забяспечыць што‑н., зрабіць магчымым што‑н.
4. Сфарміраваць, надаўшы адпаведныя рысы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)