Ласцённік ’ласунчык’ (нараўл., Мат. Гом.). З рус. зах. і паўд. сластённик ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лашупа́йка ’лушпіна’ (нараўл., браг., Мат. Гом.). У выніку метатэзы з шалупайкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нехупа́вы ’непрыглядны, несамавіты’ (жлоб., Жыв. сл.), ’нясмелы, сарамяжлівы’ (Мат. Гом.). Гл. хупивы.⇉(

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ніссялю́ба ’неахвотна’ (жлоб., Мат. Гом.). Няясна; апошняя частка суадносіцца з любіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Падзе́жка ’вопратка (падыспад)’. Мат. Гом.). З *пад‑ адзʼежка ў выніку рэдукцыі галоснага.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Падо́днікі ’кальсоны’ (Мат. Гом.). Суфіксальнае ўтварэнне на базе словазлучэння пада дно ’падыспад’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Палаўня́ ’дошка на падлогу’, палаўняк ’палавіна бервяна’ (Мат. Гом.). Да паловаі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пляс ’месца для складання бярвенняў’ (добр., Мат. Гом.). З польск. plac ’рум’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пуце́ль ’кісель на малацэ’ (жлоб., Мат. Гом.). Няясна, канец слова нагадвае кісель.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рамя́нка ’раменная вяроўка, пераплецены доўгі і вузкі рамень’ (Мат. Гом.). Гл. раме́нь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)