Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Mássenarbeit
f -
1) рабо́та сяро́д мас, ма́савая рабо́та
2) тэх. ма́савая вытво́рчасць, ма́савы вы́раб
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
upadłościowy
upadłościow|y
: masa ~a юр. маёмасць банкрута, якая размяркоўваецца сярод крэдытораў
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
індыві́дуум, індыві́д
(лац. individuum)
1) кожны асобна ўзяты жывы арганізм;
2) асобны чалавек сярод іншых людзей.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
міксатро́фы
(ад гр. miksis = змяшчэнне + -трофы)
арганізмы са змешаным спосабам харчавання; сустракаюцца сярод прасцейшых класа жгуцікавых.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Серадня́ ‘ў поўдзень’ (Сцяшк. Сл.; ашм., Станк.). Відаць, з *сераддня, што да серад (гл. сярод) і дзень (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Вярэ́цея, усх.-палес. ’нізкае балоцістае, амаль непраходнае месца’, веретье́ ’расчышчаная паляна ў лесе’, цэнтр.-палес.вэрэ́тія ’ўзвышанае сухое месца сярод балота’, зах.-палес.вэрэ́тыя ’невялікі астравок сушы сярод балота’, вэрэ́тыйка ’падмыты край берагу’ (Талстой, Геагр.), беш.верацея ’узгорак сярод балота з асіннікам’ (Касп.), паўн.-рус.вере́те́я, вере́ти́я, вере́тья́ ’сухое месца на балоце, ля рачной абалоны, зарослае лесам, кустамі’; ’паляна ў лесе’; ’стромы бераг’; ’узгорак у лесе’ і інш., разан.веретье ’высокае месца’; ’бальшак’, дан. ’лясная плошча паміж двума азёрамі’, славен.vrétje, rétje ’крыніца’; ’месца, дзе знаходзіцца некалькі крыніц’. Прасл.vertьje ’тое, што заключаецца; хавацца, зачыняцца’ (Голуб-Копечны, 424). Талстой (Геагр., 134) прапануе наступны семантычны пераход: ’крыніца (месца пад зямлёй, дзе «зачынена» вада’; параўн. рус.ключ ’крыніца’)’ → ’нізкае месца на балоце’ → ’высокае, сухое месца сярод балота’. Гл. таксама верацея. Параўн. Фасмер, 1, 297, 299.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ме́чнік, ‑а, м.
Гіст. У старажытнасці — воін, які насіў меч. // Рамеснік, які вырабляў мячы. Сярод рамеснікаў упамінаюцца прафесіі кавалёў, слесараў, гарматнікаў, .. мечнікаў.«Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазазе́мны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца за межамі зямлі. Само шчасце трэба шукаць не ў нейкіх пазаземных прасторах, а на зямлі, сярод людзей.Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ледарэ́зны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ледарэза. Ледарэзная частка маставога быка.// Звязаны з ломкай лёду, з пракладваннем шляху сярод ільдоў. Ледарэзны параход.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)