страсяну́ць, -сяну́, -сяне́ш, -сяне́; -сянём, -сеняце́, -сяну́ць; -сяні́; -сяну́ты; зак.

1. каго-што і чым. Рэзкім, парывістым рухам скалануць.

С. галіну грушы.

С. чупрынай.

2. што. Трасучы, ачысціць ад чаго-н.

С. з плашча пыл.

3. каго-што. Пры яздзе па няроўнай дарозе падкінуць, трасянуць (безас.).

Пры павароце машыну моцна страсянула.

4. перан., што. Парушыць цішыню, спакой.

Моцны крык страсянуў цішыню.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздира́ющий

1. прич. які́ (што) раздзіра́е, які́ (што) разрыва́е;

2. прил. страшэ́нны, жахлі́вы;

раздира́ющий ду́шу крик страшэ́нны (жахлі́вы) крык.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Ле́мант, лёмент ’крык’, лементлівы ’крыклівы’, лементуха ’крыклівая жанчына’ (ст.-дар., Сл. паўн.-зах., Сцяшк. Сл., СТ). Да лямант (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэў ’моцны, працяглы крык’ (ТСБМ). Чэш. řev, славацк. rev, балг. рев ’тс’. Да раўці (гл.), як ад спяваць — спеў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аклама́цыя

[лац. acclamatio = крык]

прыняцце або адхіленне сходам якой-н. прапановы без падліку галасоў, на падставе рэакцыі ўдзельнікаў сходу, што выяўляецца ў выгуках, розных рэпліках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

грак, ‑а, м.

Пералётная птушка сямейства воранавых з чорным блішчастым апярэннем. Прыгадаўся [Лабановічу] і стары млын, гнілое возера каля яго, алешнік над возерам, густа затканы гнёздамі грахоў, і несціханы іх крык. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жахлі́вы ужа́сный, ужаса́ющий; (крайний в своём проявлении) уби́йственный; (непомерно страшный) чудо́вищный;

ж. крык — ужа́сный (ужаса́ющий) крик;

~вая — эксплуата́цыя ужаса́ющая (чудо́вищная) эксплуата́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

roar​1 [rɔ:] n.

1. роў; гру́кат; гул, шум;

the roar of the wind роў ве́тру

2. роў; ро́гат; крык, ля́мант;

roars of laughter вы́бухі сме́ху

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пуга́ч ​1, ‑а, м.

Цацачны пісталет, які страляе пістонамі або коркам.

пуга́ч ​2, ‑а, м.

Драпежная начная птушка атрада соў. Дзесьці вухкаў пугач, яго дзікі крык гулка разносіўся па сонным лесе. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Zétergeschrei

n -(e)s, -e ля́мант, крык

ein ~ ánstimmen — падня́ць (страшэ́нны) ля́мант [крык]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)